Rodzaj | Ratusz |
---|---|
Styl | Architektura wiktoriańska |
Architekt | William Young |
Budowa | 1882-1889 |
Dziedzictwo | Wpisany zabytek kategorii A ( d ) (1970) |
Kraj | UK |
---|---|
Naród składowy | Szkocja |
Miasto | Glasgow |
Informacje kontaktowe | 55 ° 51 ′ 39 ″ N, 4 ° 14 ′ 54 ″ W. |
---|
![]() ![]() |
Glasgow City Hall w angielskim Glasgow City Chambers jest ratusz miasta Glasgow , największym mieście Szkocji . Zbudowany w latach 1882-1889 przez Williama Younga , architekta wiktoriańskiego , budynek ten jest siedzibą rady miejskiej od 1889 roku. Znajduje się we wschodniej części miasta, przy George Square . Pierwotny budynek mierzy 5016 m 2 , przed rozbudową w 1923 i 1984 r. Do 14 000 m 2 .
Podczas XIX e wieku, miasto zaczyna się wzrost demograficzny, który osiągnie swój szczyt w okresie międzywojennym. W związku z tym odczuwano potrzebę nowego ratusza, a stary Tolbooth na Glasgow Cross stał się zbyt wąski dla rady miejskiej z większą odpowiedzialnością polityczną. W 1814 roku Tolbooth został sprzedany, a rada przeniosła się na Jail Square w pobliżu Glasgow Green , a następnie na Wilson Street i Ingram Street. Dziś zachowała się tylko dzwonnica.
We wczesnych latach osiemdziesiątych XIX wieku architekt miejski John Carrick zidentyfikował idealną lokalizację Nowego Ratusza i zachował wschodnią stronę George Square. Miasto kupuje tę ziemię. Konkurs został zorganizowany i wygrany przez Williama Younga , który zbudował budynek w latach 1882-1889.
Podczas XX -tego wieku, są organizowane dwa razy w roku 1923 prace ekspansji rozszerzyć wschodnie skrzydło budynku przy ulicy Jana w 1984 roku, Giełda Dom na George Street. Dzięki rozbudowie jej powierzchnia wynosi od pięciu do czternastu tysięcy metrów kwadratowych.
Nazwa i forma administracji miejskiej ulegnie zmianie w tym okresie: Rada Miejska Glasgow w latach 1888-1895, Glasgow Corporation w latach 1895-1975, Rada Okręgu Glasgow w 1975 roku pod nadzorem rady regionalnej Strathclyde i wreszcie Glasgow Rada Miejska od 1996 roku, po zniesieniu obszaru Strathclyde.
Budynek w stylu Beaux Arts , to interpretacja klasycyzmu do renesansu włączenie włoskim stylu z szeregiem bogatych ozdób, wyrażając dobrobyt i potęgę przemysłową drugiego miasta imperium.
Fasada zewnętrzna została wyrzeźbiona przez Jamesa Alexandra Ewina. Ma w swoim środku na fronton reprezentujący Golden Jubilee o królowej Wiktorii . Choć początkowo był symbolem Glasgow i rzekę Clyde , z okazji Złotego Jubileuszu od królowej Wiktorii , to przebudowany do reprezentowania Victoria na tronie, otoczony charakterystycznych figur ze Szkocji, Anglii, Irlandii i Walii, obok kolonii z Imperium brytyjskiego . Ewin przygotował także rzeźby Wieży Prawdy, Bogactwa i Honoru, a także posągi Czterech Pór Roku dla wieży. Rzeźba prawdy nazywana jest przez mieszkańców Glasgow Statuą Wolności , ze względu na podobieństwo do tej ostatniej. Inne rzeźby przedstawiają dobrobyt, sztukę, naukę i handel.
Podłoga przedpokoju ratusza to mozaika przedstawiająca herb Glasgow. Ramiona przywołują legendy otaczające miasta patrona , Kentigern Glasgow , posiadają cztery symbole, ptak, drzewa, dzwon i ryby, wywołując te wersety:
„Oto ptak, który nigdy nie latał,
Oto drzewo, które nigdy nie rosło,
Oto dzwon, który nigdy nie dzwonił,
Oto ryba, która nigdy nie pływała. "
W holu wisi abstrakcyjny gobelin przedstawiający przeszłość i teraźniejszość Glasgow.
Marmurowe i granitowe filary ustępują miejsca schodom z marmuru Carrara , kamienia naturalnego i alabastru ; sufit jest ozdobiony złotymi płatkami i zwieńczony witrażową kopułą .
Korytarz radnych, w którym znajdują się skrzynki na listy, ozdobiony jest włoską ceramiką . Prowadzi do sal konferencyjnych i dużej biblioteki.
Sala obrad, oficjalne miejsce spotkań, to jedno z najbardziej okazałych pomieszczeń w ratuszu, którego ściany pokryte są hiszpańskimi panelami z mahoniu . W sali obrad dla 79 radnych zaplanowano miejsca siedzące naprzeciwko biura zaprojektowanego dla Lorda Provosta , szkockiego odpowiednika burmistrza. Dwie galerie pozwalają, pierwszej dla publiczności, a drugiej, mniejszej i bocznej, dla prasy, na uczestnictwo w obradach.
Biuro Lorda Provosta jest urządzone w tym samym stylu weneckim, co reszta budynku. W przedsionku znajduje się uroczysta buława, która jest używana podczas narad, a następnie umieszczana przed ławą lorda proboszcza. Część rytuału polega na przetransportowaniu tej mszy przez Oficera Rady, a za nim Lorda Proboszcza, który wchodzi do sali rady. Maczuga jest wykonana ze srebra i pozłacana. Został przedstawiony radzie w 1912 roku.
Przylegające do sali obrad trzy sale umożliwiają duże spotkania: Salon Satinwood, Sala Ośmiokątna i Salon Mahoniowy. Jak sugerują ich nazwy, są ozdobione szlachetnym drewnem; mieszczą również obrazy.
Największą salą w Komnatach jest sala bankietowa. Nelson Mandela otrzymał tam klucze do miasta w 1993 roku. Prawie 500 m 2 , mierzy 33,5 m długości i 14,6 m szerokości; wysokość sufitu wynosi 15,8 metra. Mata składa się z trzech części, dzięki czemu można ją regularnie przewracać, aby uniknąć zużycia; jego konstrukcja nawiązuje do skomplikowanych wzorów dachu. Ogromne malowidła ścienne przedstawiają statut miasta, historię i kulturę Glasgow oraz cztery główne szlaki wodne Szkocji. Świeczniki elektryczne, zwane elektrolizerami , powstały w 1885 roku.
Na trzecim piętrze znajduje się galeria, w której znajdują się portrety byłych rektorów.
Atrakcją turystyczną jest także ratusz, organizowane są wycieczki z przewodnikiem. Dostęp jest ZA DARMO.
Ratusz to jedno z miejsc, w których kręcono film Chez leshappy du monde , będący adaptacją powieści Edith Wharton .
Oto ptak, który nigdy nie latał
Oto drzewo, które nigdy nie rosło
Oto dzwon, który nigdy nie dzwonił
Oto ryba, która nigdy nie pływała