Garbancito de la Mancha

Garbancito de la Mancha Kluczowe dane
Produkcja Arturo Moreno
Scenariusz Julián Pemartín
Ojczyźnie Hiszpania
Uprzejmy Opowiadanie, humor
Trwanie 98 minut
Wyjście 1945


Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja

Garbancito de la Mancha tohiszpański filmanimowany wreżyseriiArturo Morenowydany w1945 roku.

To pierwszy pełnometrażowy film animowany zrealizowany w Hiszpanii i pierwszy w Europie kolorowy . W 1948 roku dano mu kontynuację , Alegres vacaciones .

Streszczenie

W tej baśni, która (odlegle) nawiązuje do Don Kichota z Cervantesa , dziecko Garbancito (dosłownie „mała ciecierzyca”) dzielnie konfrontuje się z ogrem i złą czarownicą brzydką.

Karta techniczna

Produkcja

Reżyser Arturo Moreno po krótkim filmie El capitan Tormentoso , dla którego nie znalazł dystrybutora, w tym trudnym okresie powojennej Hiszpanii na szczęście skorzystał ze wsparcia męskiego biznesu José María Blay. To przekonało go do zrobienia filmu fabularnego, łatwiejszego do komercyjnego wykorzystania.

Zakupiono nowoczesny sprzęt i zrekrutowano 80 projektantów. Ale warunki pracy nadal były niepewne. Na przykład, ponieważ w Hiszpanii nie było celuloidu , trzeba było go sprowadzić ze Szwajcarii , ale pociąg został zbombardowany podczas przejazdu przez Francję . To samo zdarzenie prawie wydarzyło się w przypadku filmu importowanego z Anglii, który ledwo uniknął niemieckiego bombardowania.

Krytyczne powitanie

Ostatecznie premiera filmu odbyła się w kinie Femina w Barcelonie dnia 23 listopada 1945. Garbancito de la Mancha został następnie pokazany w Madrycie w maju 1946 roku i od razu odniósł wielki sukces, przede wszystkim dzięki intensywnej kampanii reklamowej zarówno w prasie, jak i w radiu. Film znalazł również odbicie we Francji i Anglii.

W produkcję zainwestowano znaczny budżet (3 809 618 peset wówczas). Kwota ta została zamortyzowana, a zyski sięgały od dwóch do trzech milionów peset, co pozwoliło firmie produkcyjnej sfinansować inne filmy fabularne.

Film został uznany interesu narodowego, a frankistowskiej rząd sprzyja jej dystrybucję i eksploatację.

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne