Gerard Lecaillon
Gerard Lecaillon
| Narodziny | 27 grudnia 1949 |
|---|---|
| Narodowość | Francuski |
| Czynność | Aktor |
| Tata | Jacques Hivert |
| Matka | Denise Scharley |
Gérard Lecaillon jest francuskim aktorem urodzonym w27 grudnia 1949, syn kontraltowej śpiewaczki Denise Scharley i barytona Jacques'a Hiverta .
Biografia
Po zintegrowany szkołę spektaklu, zaczyna się w 1966 roku w telewizyjnej wersji L'Arlesienne z Pierre Badel gdzie gra u boku Janet niewinnych m.in. Charles Vanel . Potem następuje okres prosperity, w którym pojawia się w różnych adaptacjach telewizyjnych, takich jak Les deux nigauds według hrabiny Ségur , Césaire według dzieł Jeana Schlumbergera, a nawet Pot-Bouille .
Mimo wyjątkowej kompozycji w odcinku opery mydlanej Les Brigades du Tigre pt. „Psi nos”, w podwójnej roli, w której przebiera się w zaskakujący sposób i bez cienia samozadowolenia czy najmniejszej wulgarności, trzeba będzie poczekać spotkanie z Claudem Zidim w 1986 roku oraz film Association de malfaiteurs, w którym wciela się w rolę Franciszka, bankiera, tak aby ostatecznie została ona ujawniona opinii publicznej. Sukces filmu Zidi otwiera mu drogę do innych projektów, takich jak film Funny Boy (w reżyserii Christiana le Hemonet gdzie gra główną rolę. W tym filmie on wykonuje również piosenki Timing przez Philippe Sarde , piosenki, która gra , pozwala na ukazanie świetnej skali głosu.
W latach 90. pojawił się kilka razy w filmach telewizyjnych, serialach i filmach krótkometrażowych , z których niektóre zdobyły nagrody, takie jak Lift Show, którego był współautorem, nagroda Georgesa de Beauregard w 1985 roku, Gueule d'Atmosphere , Cezar za najlepszy film krótkometrażowy - w 1994 roku, czy Allan w 2006 roku, za który otrzymał dwie nagrody za występy na festiwalach komediowych filmów krótkometrażowych w Meudon i Bisheim.
Miłośnicy teatru mogli zobaczyć go także w Théâtre des Champs-Élysées w musicalu Michela Legranda Monte-Cristo w 1975 roku, zagranym także w Théâtre de la Monnaie w Brukseli, następnie w La Case Départ Ericka Chabota w 1990, a zwłaszcza w The Medium , opera Gian Carlo Menottiego u boku jego matki Denise Scharley w 1985 roku.
Od 2000 roku brał tylko role drugoplanowe, zazwyczaj bardzo krótkie, w serialach telewizyjnych, takich jak Une femme d'honneur , Boulevard du Palais i Famille d'accueil lub w filmach takich jak Coluche, l story of a guy .
W 2019 roku oddał hołd swojej matce Denise Scharley , pisząc swoją biografię zatytułowaną Denise Scharley z Opery Paryskiej: Une vie de contralto wydaną przez Librinova.
Filmografia
Telewizja
- 1965 : Przeszedł tutaj z Jacques Pierre
- 1966 : L'Arlésienne przez Pierre Badel : Janet "niewinna"
- 1966: Dwóch prostaków René Lucota: Léon Oursinet
- 1969 : Minouche Rinaldo Bassi (13 odcinków)
- 1971: Cesaire
- 1972: Pot-Bouille
- 1974 : Les Brigades du Tigre , odcinek Nez de chien autorstwa Victora Vicasa : Louis Lacombe dit Nez de chien
- 1981 : Douchka przez Jean-Paul Sassy
- 1982 : The Investigations of Commissioner Maigret , odcinek: Maigret and the Alone Man przez Jean-Paul Sassy
- 1983 : The New Tiger Brygady autorstwa Victora Vicas , Odcinek książąt nocy przez Victor Vicas : bliznami
- 1984 : Les Ferrailleurs des Lilas autorstwa Jean-Paul Sassy
- 1988 : Rzuć w poniedziałek!
- 1990 : The Great Rodziny z Édouard Molinaro : Deluquet
- 1990 : Rodzina Ramdam Marco Pauly: Sąsiad:
- 1992 : To moja historia: domniemany winny Pierre'a Joassina: patologa sądowego
- 1995 : Cztery za jeden czynsz od Georges Barrier
- 1997 : Ostatnie lato Claude Goretta: dziennikarz:
- 1998 : rue n o 1 , odcinek "Morderstwo między liniami" skierowany Patrick Jamain: Luc Van Este
- 1999 : Boulevard du Palais , odcinek „Młoda dziewczyna i śmierć” w reżyserii Jacquesa Malaterre'a: Zastępca Guyota
- 2000 : Minor skład , odcinek „Samobójstwo nastolatka”, reżyseria Michaëla Watteaux: Monsieur Barbara
- 2001 : Gliniarz o imieniu Lecoeur , odcinek „Céline” w reżyserii JY Pitouna: Gassin
- 2003 : Honorowa kobieta , odcinek „Podwójne serce” w reżyserii Christiane Lehérissey: Alain Carrieux
- 2005 : Brasier d'Arnaud Sélignac: śledczy
- 2005 : Wizyta Pierre'a Sissera: Aide-de-camp
- 2006 : Ojciec i burmistrz , odcinek wyreżyserowany przez Vincenta Marano
- 2006 : David Nolande , Nicolas Cuche: dziennikarz
- 2006 : Rodzina goszcząca , odcinek „Nieporozumienie” w reżyserii Bruno Bontzolakisa : Klient
- 2007 : Sister Thérèse.com , odcinek wyreżyserowany przez René Manzora: Doctor Levain
- 2007 : Paryż, śledztwa kryminalne , odcinek „Le oath”, reżyseria Gilles Behat: Faillant
- 2008 : Komisarz Valence , „Świadek w niebezpieczeństwie”, reżyseria Nicolas Herdt: prawnik Koskas
- 2008 : Komisarz Valence , „Fatal Seduction” w reżyserii Nicolasa Herdta: Antoine Quentin
- 2009 : Les Toqués , odcinek pilotażowy w reżyserii Patricka Malakiana: Blanchet
Kino
- 1978 : Reformowani dobrze sobie radzą , Philippe Clair
- 1986 : Stowarzyszenie przestępców z Claude Zidi : Francis
- 1987 : Funny Boy Christiana le Hemoneta, współscenarzysta: Micky
- 1994 : L'Ange noir przez Jean-Claude Brisseau : Inspektor policji
- 2008 : Coluche: Historia faceta autorstwa Antoine de Caunes : Dziennikarz TF1
- 2009 : Obrona tajemnicą od Philippe Haïm : dyrektor wywiadu
Krótki film
- 1983: Nocleg i śniadanie C. Le Hemonet: Micky
- 1985: Lift Show C. Le Hemonet, współscenarzysta, Nagroda Georgesa de Beauregard
- 1986: Blockaus USA C. Le Hemonet
- 1987: Dziewczyna marzeń C. Le Hemonet: Mężczyzna
- 1992: Terra Incognita autorstwa Ericka Chabot
- 1994: Ujście atmosferze z Olivier Péray , César dla najlepszego filmu krótkometrażowego : Fournier
- 2006: Allan, Frédéric Azar , 2 nagrody za wydajność: Alain
Teatr
- 1975: Monte Cristo przez Michel Legrand , kierowane przez M. Jacquemont
- 1985: Podłoże z Gian Carlo Menotti
- 1990: punkt wyjścia Ericka Chabota