W Frisiavons są starożytni ludzie na granicy Dolnej Germanii w Zelandii , wokół Colijnsplaat i na całym półwyspie Walcheren w Helinium , niejasnym ujścia w czasach rzymskich, Skaldy do Mozy i Renu. Większość tych wysp została zmyta przez zanurzenie w morzu , pozostawiając tylko wysepki-świadków ...
Frisavians są cytowani przez Pliniusza, który umieszcza ich między Helinium - połączonymi ujściami Renu, Skaldy i Mozy - a Flevum - dziś Velsen - ale położone nad Starym Renem .
Była to jedna z czterech julio-klaudyjskich civitas i jeśli Frisiavoni nie stanowią civitas, to prawdopodobnie są pagusem jednego z Municipium Dolnej Germanii. Stolicą civitas frisavionum wydaje się być Ganuenta .
Wydaje się, że lud ten należał do rzymskich plemion pomocniczych, odkąd wspomniano o czterech kohortach Frisiavones .
W 1970 roku odzyskaliśmy w Oosterschelde , wschodni Skaldy, co miało być danie główne w czasach rzymskich, sto ołtarze, z których 64 noszą inskrypcje z sanktuarium Nehalennia prawdopodobnie pochodzący z końca II. Th century . Nie znaleziono jeszcze śladu po budynkach, biorąc pod uwagę, że szczątki muszą znajdować się w korycie rzek. Brzegi od schyłku starożytności ulegały erozji pod wpływem ruchów morskich i klimatycznych, które decydują o ukształtowaniu brzegów Zelandii .