Francois Pienaar

Francois Pienaar Opis obrazu Francois Pienaar 2017.jpg. Rekord tożsamości
Pełne imię i nazwisko Jacobus Francois Pienaar
Narodziny 02 stycznia 1967
w Vereeniging ( Republika Południowej Afryki )
Skaleczenie 1,90  m (6  3 )
Poczta Skrzydło trzeciej linii
Kariera seniora
Kropka Zespół M ( Pkt )
1989-1996
1996
1997-2000
Transwalskie
Lwy Transwalskich
Saracenów
100
11 (10)
58 (75)
Kariera w kadrze narodowej
Kropka Zespół M ( Pkt ) b
1993-1996 Afryka Południowa 29 (15)
Kariera trenerska
Kropka Zespół  
2000-2002 Saracenowie

a Tylko oficjalne zawody krajowe i kontynentalne.
b Tylko oficjalne mecze.
Ostatnia aktualizacja 3 stycznia 2010 r.

Jacobus Francois Pienaar , bardziej prościej nazywany Francois Pienaar (często pisany François Pienaar we francuskojęzycznych mediach), urodzony na02 stycznia 1967w Vereeniging jest południowoafrykańskim graczem rugby union , grającym o trzecie skrzydło (1,90 m dla 108 kg). Był kapitanem południowoafrykańskiej drużyny, kiedy wygrali Puchar Świata w Rugby w 1995 roku . Od 2005 roku jest członkiem Międzynarodowej Galerii Sław Rugby .

Kariera

Francois Pienaar dołączył w 1989 roku do zespołu prowincji Transwal . Po dwóch finałach Currie Cup w 1991 i 1992 roku zdobył to trofeum w 1993 roku przeciwko Natal Sharks . W tym samym roku wygrał Super 10, przodka Super 15 oraz Puchar Lwa. Te dobre wyniki pozwoliły mu uzyskać pierwszą selekcję w drużynie RPA ,26 czerwca 1993przeciwko francuskiej drużynie rugby union . Podczas tego chrztu został nawet mianowany kapitanem Springboks po odejściu Naas Botha na emeryturę pod koniec 1992 roku. Pomimo zwycięstwa Francji w tej trasie (remis w Durbanie, a następnie zwycięstwo w Johannesburgu ), pozostanie kapitanem i przejmie funkcji tej roli podczas każdego z 29 wyborów.

W 1994 roku Transwal po raz kolejny wygrał Puchar Currie i Puchar Lwa. W maju iCzerwiec 1995, startuje w Pucharze Świata , u siebie w RPA . Po zwycięstwie w otwierającym meczu z Australią (27-18), pięć dni później odpoczywał na mecz z Rumunią . Zagrał i wygrał ostatni mecz grupowy z Kanadą (20:0), ćwierćfinał z Samoa (42-14) i półfinał z Francją (19-15). 24 czerwca 1995 r., w Johannesburgu , reprezentacja RPA pokonuje All Blacks w finale wynikiem 15 do 12 , a Francois Pienaar podnosi Puchar Webba Ellisa przyznany przez Nelsona Mandelę , z koszulką nr 6 kapitana Springboka na plecach . Rok później, po słabych wynikach w Tri-Nations w 1996 roku , jego odsunięcie z drużyny RPA przez trenera Andre Markgraaffa wywołało krajowe kontrowersje.

Następnie wyjechał do Anglii i został trenerem piłkarzy Saracenów, gdzie dołączył do Philippe Sella , Kyrana Brackena czy Michaela Lynagha . W 1998 roku wygrał FA Cup , następnie nazwany Pilkington Cup i zajął drugie miejsce w mistrzostwach za Newcastle Falcons . Trzeci w mistrzostwach w 1999 i czwarty w 2000 zakończył karierę piłkarską. Został prezesem klubu i pozostał trenerem, ale bez rezultatu opuścił te stanowiska w 2002 roku i wrócił do RPA .

W 2005 roku został członkiem Międzynarodowej Galerii Sław Rugby .

Biografia w książce i filmie

Związek między Pienaarem i Mandelą był tematem książki Johna Carlina Gra w wroga: Nelson Mandela i gra, która stworzyła naród . Ta książka została zaadaptowana do filmu przez Clinta Eastwooda pod nazwą Invictus . Morgan Freeman gra Mandelę, a Matt Damon gra Pienaara.

Nagrody

W klubie

W drużynie narodowej

Nagrody indywidualne

W 2004 roku został wybrany 50 th w szczycie 100 największych RPA .

Uwagi i referencje

Linki zewnętrzne