Brytyjskie Siły Zbrojne

Brytyjskie Siły Zbrojne Siły Zbrojne Jej Królewskiej Mości Brytyjskie Siły Zbrojne
Odznaka trzech służb sił zbrojnych
Fundacja	1707
Gałęzie	Royal Navy Armia brytyjska Royal Air Force
Przykazanie
Głównodowodzący	Elisabeth II
Sekretarz Stanu ds. Obrony	Sir Ben Wallace
Szef Sztabu Sił Zbrojnych	Generał Sir Nick Carter  (w) (od 2014)
Siła robocza
Epoki wojskowe	15 lat - 49 lat (18 lat w działalności)
Dostępne do służby wojskowej	14 856 917 (2010) (16-49 lat) mężczyźni 14 307 316 (2010) (16-49 lat) kobiety
Nadaje się do służby wojskowej	12 255 452 (2010) (16-49 lat) mężczyźni 11 779 679 (2010) (16-49 lat) kobiety
Osiągnięcie wieku wojskowego każdego roku	383 389 (2010) mężczyźni 365 491 (2010) kobiety
Majątek	156,000 z roku 2020 ( 24 p )
Regularne wojska	147 400
Wyjeżdżany poza granice kraju	11 000 (31 grudnia 2018 r.)
Rezerwiści	44 770
Budżety
Budżet	35,1 mld £ w 2016 42 mld £ 2009 ≈ 47 mld €
Procent PNB	2,5% (w 2009 r.)
Artykuły pomocnicze
Historia	Historia wojskowa Wielkiej Brytanii
Szeregi	Szeregi armii brytyjskiej

W brytyjskich sił zbrojnych (w języku angielskim , brytyjskich sił zbrojnych lub Sił Zbrojnych Jej Królewskiej Mości i prawnie Armed Forces of the Crown ) obejmują Navy (the Royal Navy ), The Army (The armii brytyjskiej ) oraz Armii powietrzu (The Royal Air Siła ).

W 1 st styczeń 2020Brytyjskie siły zbrojne zatrudniają 147 400 czynnego personelu wojskowego i 7830 cywilów i stanowią jedną z największych armii w Europie .

Komendant Główny jest brytyjski monarcha , obecnie królowa Elżbieta II , ale w rzeczywistości, Armed Forces Brytyjskie są pod kontrolą Rady Obrony ( Defense Council ), która jest częścią Ministerstwa Obrony .

Historyczny

Historycznie Wielką Brytanię można zdefiniować jako talassokrację i w dużym stopniu polega ona na swoim statusie wyspy dla bezpieczeństwa, stąd pierwszeństwo przyznane jej uprzywilejowanej marynarce wojennej nad armią lądową, która była „kulą armatnią. .

Podczas wojen napoleońskich , Wielka Brytania uruchomiona do 750.000 mężczyzn od 1792 do 1815 roku , jedna trzecia z nich w Royal Navy .

Pod panowaniem sześćdziesięciu trzech lat królowej Wiktorii I ponownie nie było we wszystkich siedemdziesięciu dwóch kampaniach wojskowych; jednak brytyjskie siły zbrojne stanowiły tylko około 0,8% populacji.

W 1898 r. armia brytyjska liczyła 99 000 żołnierzy zawodowych na Wyspach Brytyjskich, 75 000 w Indiach Brytyjskich i 41 000 w pozostałej części Imperium Brytyjskiego  ; armii indyjskiej było 148.000 silny, gdy Marynarka liczyła 100,000. Budżet obrony następnie 40000000 z funta lub 2,5% PKB  ; kwota ta jest niewielka, jeśli weźmiemy pod uwagę wielkość Imperium Brytyjskiego, które było wówczas największym na świecie.

Kiedy wybuchła I wojna światowa w 1914 roku, Royal Navy była nadal najpotężniejszą flotą na świecie, ale brytyjska siła ekspedycyjna składała się tylko z sześciu dywizji piechoty i jednej kawalerii, czyli około 70 000 ludzi. Wolontariat podniósł ogólną siłę do 1,3 miliona w 1915 roku, ale ciężkie straty wymusiły wprowadzenie obowiązkowej służby wojskowej4 maja 1916 r. WPaździernik 1916, pod banderą było 1,5 miliona ludzi, 48 dywizji we Francji i 150-tysięczna armia w Egipcie przeciwko Imperium Osmańskiemu . Siły Rzeczypospolitej i Cesarstwa w pełni uczestniczą w zwycięstwie. Liczba ofiar w ludziach szacuje się na 885.138 zabitych i 1.663.435 rannych dla sił brytyjskich, w tym 624.000 zgonów w walce; ponadto liczba ta wynosi 74 187 zabitych i 69 214 rannych w szeregach armii indyjskiej.

Po napięciach w Europie zaczęliśmy się mobilizować w maj 1939młodzi mężczyźni od dwudziestu do dwudziestu jeden lat. 3 września 1939, w momencie wypowiedzenia wojny Niemcom, w Wielkiej Brytanii głosuje się pobór do wojska , ale nie dotyczy to Irlandii Północnej . W31 grudnia 1939, pod sztandarem znajduje się półtora miliona mężczyzn i 43 000 kobiet z oddziałów pomocniczych. Wgrudzień 1941pobór do wojska rozszerzono na mężczyzn w wieku od 18 do 51 lat, a służbę państwową nałożono na mężczyzn i kobiety w wieku od 18 do 60 lat .

Maksymalna siła podczas II wojny światowej wynosiła 5 120 000 żołnierzy w czerwcu 1944 r., 450 000 kobiet pomocniczych walczyło na czterech kontynentach przeciwko Osi Rzym-Berlin-Tokio . Również tam wzmocnienie sił cesarstwa miało decydujące znaczenie dla przebiegu konfliktu. Straty ludzkie szacuje się na 382,6 tys. zabitych żołnierzy.

Po kapitulacji Niemiec brytyjska armia Renu została utworzona w Niemczech Zachodnich w 1945 roku i zostanie włączona do NATO po zimnej wojnie . Wycofanie ostatnich brytyjskich jednostek z Niemiec zaplanowano na 2018 rok.

16 stycznia 1968brytyjski premier Harold Wilson ogłasza „wycofanie sił brytyjskich na wschód od Suezu” przed końcem 1971 roku, pozostawiając w ten sposób swoje dawne bazy na Dalekim Wschodzie i de facto swoją rolę arbitra Zatoki Perskiej .

Struktura

Siły Zbrojne Wielkiej Brytanii są podzielone na trzy organy:

• Armia brytyjska (armia)
• Royal Navy (granatowy)
• Królewskie Siły Powietrzne (Siły Powietrzne)

Przykazanie

Jako głowa państwa , w brytyjskim monarchą , obecnie królowej Elżbiety II , jest de facto dowódca naczelny sił zbrojnych. Jednak królowa scedowała tę władzę wojskową na premiera i jego gabinet , ale pozostaje wojskową „najwyższą władzą” i zachowuje uprawnienia do zapobiegania jej niezgodnemu z konstytucją użyciu.

Ministerstwo Obrony Narodowej ( MON ) jest ministerstwo odpowiedzialne za planowanie i wykonywanie polityki obronnej narodu przez wojsko. Na czele departamentu stoi Sekretarz Stanu ds. Obrony ( Sekretarz Stanu ds. Obrony ) oraz trzech urzędników parlamentarnych: Minister Stanu ds. Sił Zbrojnych ( Minister Stanu ds. Sił Zbrojnych ), Minister ds. Zakupów Wojskowych ( Minister ds. Zamówień Obronnych). ) oraz Minister ds. Kombatantów ( Minister ds. Kombatantów ).

Szereg komitetów i rad jest odpowiedzialnych za zarządzanie gospodarzami, Rada Obrony ( Rada Obrony), Komitet Szefów Sztabów (Połączonych Szefów Sztabów), Zarząd Obrony (Rada Dyrektorów Obrony), a także trzy unii - rady ds. broni (Rada Armii dla Armii Brytyjskiej, Rada Admiralicji dla Royal Navy i Rada Sił Powietrznych dla Royal Air Force, wszystkim przewodniczy Sekretarz Stanu ds. Obrony).

Szefowie sztabu obrony jest głównym profesjonalnych sił zbrojnych i może on mieć rangę admirała , Air Chief Marszałka lub generalnego w zależności od jego broni pochodzenia. Trzy ramiona mają swoich własnych Szefów Sztabu, odpowiednio Pierwszego Lorda Morza , Szefa Sztabu Generalnego i Szefa Sztabu Lotnictwa .

Armia brytyjska

Royal Navy

Królewskie Siły Powietrzne

Royal Marines Marine

Agencje cywilne

Ekwipunek

Standardowym karabinem szturmowym od 1985 roku jest L85 marki Enfield. Broń wsparcia grupowego od lat 60-tych to FN Mag belgijskiej marki FN-Herstal określana jako L7.

Bronie nuklearne

3 października 1952Pierwsza próba jądrowa w Wielkiej Brytanii odbywa się, co ten naród z 3 e  historii energetyki jądrowej.

Ostatnie bomby dla samolotów WE 177  (w) zostały wycofane wMarzec 1998.

W 2010 roku , z łącznej maksymalnej 225 brytyjskich głowic nuklearnych, 160 były natychmiast operacyjny na pokład 58 Trident D5 rakiet balistycznych, które mogłyby być przenoszone na pokład 4 nuklearnej łodzi podwodnej wyrzutni z klasy Vanguard .

Rząd postanawia w 2021 roku zwiększyć zapasy głowic jądrowych o 45% , kwalifikując Rosję jako „ostre zagrożenie”. Decyzja ta jest potępiana przez Międzynarodową Kampanię na rzecz Zniesienia Broni Jądrowej , zgodnie z którą „Wielka Brytania celowo pogarsza sytuację bezpieczeństwa międzynarodowego tą decyzją” i „zwiększyć swoje zapasy broni masowego rażenia w czasie” pandemii. jest nieodpowiedzialna, niebezpieczna i narusza prawo międzynarodowe”.

Przestrzeń

W 2012 roku siły brytyjskie nie miały już żadnego instytucjonalnego sztucznego satelity wojskowego i polegały całkowicie na zdolnościach swoich sojuszników w zakresie obserwacji i wywiadu wojskowego, pozycjonowania satelitarnego i obserwacji kosmosu. Podobnie Wielka Brytania zrzekła się wszelkiego niezależnego dostępu do przestrzeni kosmicznej. Ich łączność zapewnia sieć satelitarna Skynet zarządzana obecnie przez prywatnego operatora.

Osobisty

Budżet

Premier Boris Johnson ogłosił w listopadzie 2020 r. decyzję o zwiększeniu budżetu brytyjskiej armii o 10% (czyli 16,5 mld funtów) na kolejne cztery lata. Było to wówczas około 41,5 miliarda funtów rocznie. Premier precyzuje, że „zdecydował, że era cięć budżetowych minęła. [Te dodatkowe kwoty] umożliwią nam zaksięgowanie wydatków wojskowych w wysokości co najmniej 2,2% naszego produktu krajowego brutto [PKB]: to więcej niż nasze zaangażowanie w ramach NATO, więcej niż jakikolwiek inny kraj europejski i każdy inny kraj w Sojusz Atlantycki, z wyjątkiem Stanów Zjednoczonych ”.

Bieżące operacje wojskowe

Armia brytyjska jest obecnie ( 28 września 2011) rozmieszczone w następujących krajach:

• Wojna w Afganistanie  : 9500 żołnierzy ISAF (plus 15 funkcjonariuszy policji EUPOL );
• Cypr  : 271 żołnierzy w UNFICYP  ;
• Bośnia i Hercegowina  : 4 żołnierzy w ramach Althea misjiz EUFOR  ;
• Somalia  : 2 żołnierzy w ramach misji europejskiej w Somalii;
• Gruzja  : 20 obserwatorów wojskowych w ramach misji europejskiej w Gruzji;
• Demokratyczna Republika Konga  : 5 obserwatorów wojskowych w MONUSCO  ;
• Sudan  : 2 obserwatorów wojskowych w ramach FISNUA .

Sieć brytyjskich baz wojskowych za granicą obejmuje 145 placówek w 42 krajach.

Kontrowersje

Byli śledczy badający oskarżenia o zbrodnie wojenne przeciwko brytyjskim żołnierzom oskarżają wojsko o ukrywanie zabójstw i torturowanie cywilów w Iraku i Afganistanie . Jeden z nich, cytowany przez prasę, stwierdza, że ​​„rosła presja ze strony Ministerstwa Obrony, aby jak najszybciej zamknąć akta”. . Według innego śledczego z Irackiego Zespołu ds. Oskarżeń Historycznych (IHAT), „Ministerstwo Obrony nie miało zamiaru ścigać żadnego żołnierza jakiejkolwiek rangi, chyba że jest to absolutnie konieczne”.

Uwagi

1. W 2020 r.

Bibliografia

• (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego "  Brytyjskie Siły Zbrojne  " ( patrz lista autorów ) .

1. "  CIA World FactBook  "
2. „  www.operationspeace  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić ? )
3. „  Wielka Brytania: bardzo wyraźne cięcia w cywilach Obrony  ” , o Ouest-Francji ,4 kwietnia 2016(dostęp 7 kwietnia 2016 r . ) .
4. (w) „  Building Britain's Future  ” na stronie internetowej HM Treasury (dostęp 18 marca 2010 )
5. (w) „  Akt o siłach zbrojnych z 1976 r.  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , Na raf.mod.uk
6. [PDF] (en) (en) "  Statystyki dotyczące sił zbrojnych Ministerstwa Obrony w1 st styczeń 2020 "
7. (w) „  Brytyjskie siły zbrojne w służbie 1 st  kwietnia każdego roku  ” w sprawie Obrony Analytical Services i miejscu Porad
8. (w) Joint Defense College, „  Dynamika brytyjskiej potęgi w epoce wiktoriańskiej, od 1937 do 1901  ” [PDF] na http://www.infoguerre.fr , wojna informacyjna,listopad 2005(dostęp 4 października 2005 )
9. Arthur Conte , Verdun: 24 października 1916 , Paryż, O. Orban,1987, 444  s. ( ISBN  978-2-855-65376-1 )
10. Olivier Wievorka , Historia lądowań w Normandii: Początki wyzwolenia Paryża 1941-1944 , Paryż, Editions du Seuil ,2007, 441  s. ( ISBN  978-2-02-052850-4 ) , s.  75
11. John Campbell, Druga wojna światowa: The Burning Up , Paryż/Bruksela/Montreal, Reader's Digest Selection,1990, 255  pkt. ( ISBN  2-7098-0326-7 )
12. Francja: Historia: Świat od 1939 do dnia dzisiejszego (Wyd. For Lycées - Terminales), Kolekcja J. Marseille, Nathan, 1998
13. Indie i Indonezja: Komisja ds. grobów wojennych Wspólnoty Narodów
14. Olivier Da Lage , „  Dwadzieścia lat temu Brytyjczycy opuścili Zatokę  ”, Blog Oliviera Da Lage ,22/23 grudnia 1991( przeczytaj online )
15. (w) "  Brytyjska Broń Nuklearna  " , Archiwum Broni Nuklearnej , 4 lipca 2007 r.
16. (w) „  Historia brytyjskiego arsenału jądrowego  ” , Archiwum broni jądrowej , 30 kwietnia 2002 r.
17. (w) "  Dive Bombers  " , The Times , 20 stycznia 2008
18. „  Wielka Brytania ogranicza zapasy głowic jądrowych do 225  ” , L'Express , 26 maja 2010
19. Pierre Barbancey, „  Wielka Brytania. Boris Johnson ponownie rozpoczyna wyścig nuklearny  ” , w L'Humanité ,16 marca 2021
21. Philippe Chapleau, "  4 th (i ostatnia?) Dokręcania w brytyjskim  " na liniach obronnych, Ouest-France ,24 stycznia 2014(dostęp 25 stycznia 2014 )
22. „  Wielka Brytania chce wzmocnić swój budżet obronny  ”, Le Monde ,20 listopada 2020 r.( przeczytaj online )
23. (w) Phil Miller , „  Declassified UK: REVEALED: sieć zamorskich baz wojskowych w Wielkiej Brytanii obejmuje 145 lokalizacji w 42 krajach  ” , w Daily Maverick ,24 listopada 2020 r.
24. „  GB: Armia oskarżona o ukrywanie zbrodni wojennych  ” , na www.i24news.tv ,17 listopada 2019 r.

Zobacz również

Bibliografia

• Pierre Chareyron, strategicznego n o  23, lipiec 2010:  „ „  Brytyjskie wojska. Model w kryzysie  " [PDF]  "

Powiązane artykuły

• armie narodowe
• Historia wojskowa Szkocji
• Lista krajów według wydatków wojskowych
• Lista armii narodowych według siły

Linki zewnętrzne

• (pl) "  Witryna Ministerstwa Obrony  "
• (pl) „Strona  Brytyjskich Sił Zbrojnych i Służby Narodowej  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? )