Grandmesnil lub Grantmesnil , Grentemesnil rodzina środkowego Norman arystokracji z Calvados . Historia tej rodziny jest dość dobrze znana, jak z rodziną Giroie , ona przywróciła opactwo Saint-Evroult w którym słynny kronikarz z XII th century Orderic Vital był mnichem.
Powstał w regionie Falaise ( Norrey-en-Auge , Grandmesnil ). Jej pierwszym znanym członkiem jest Robert (zmarł około 1036 r.), Lord of Grandmesnil, którego pochodzenie jest nieznane. Grandmesnil miał dla sąsiadów i sojuszników Giroie i często musiał walczyć z członkami rodziny Bellême , panami Bellême .
Robert I st († ok. 1036) wraz z Rogerem I st Tosnym walczył z Rogerem de Beaumont do 1035-1040 r. W kontekście zamieszek, które wywołały poruszenie mniejszości w młodym księciu Normandii William the Bastard (później Conqueror ). Robert doznał urazu jelit, który zabił go trzy tygodnie później. Rozdzielił swoją ziemię swoim synom Robertowi i Huguesowi, a następnie został mnichem w klasztorze Ouche, aby tam umrzeć.
Jego syn Arnaud udał się na wygnanie we Włoszech 1047. Zginął w 1062 w Gerace w bratobójczej wojny między Roger I st Sycylii , twierdzi on, aby Robert Guiscard
Jego syn Hugues (zmarł w 1098 r.), Prawdopodobnie zaangażowany w niekończące się walki z rodziną Bellême , został zmuszony do wygnania około 1060 r. Przez księcia. Został odwołany w 1062 r., Kiedy rozpoczął się konflikt przeciwko Bretonom i Manceaux, a jego sojusznicy bronili jego sprawy przed księciem. Brał udział w podboju Anglii w 1066 r. I walczył w bitwie pod Hastings . W nagrodę otrzymał sto dworów ( seigneuries ) w Leicestershire i ośmiu innych hrabstwach. Jest wymieniany jako doradca współregentów Królestwa Anglii , Odona de Bayeux i Williama FitzOsberna , podczas powrotu króla Williama do Normandii w 1067 roku. Później został szeryfem Leicestershire i policjantem zamku Leicester.
Jego brat Robert II (zm. 1089) otrzymał wykształcenie literackie i prawdopodobnie był przeznaczony do przyjmowania zamówień. Porzuciwszy studia, był giermkiem księcia przez pięć lat. Wkrótce po śmierci ojca (między 1035 a 1040 rokiem) został mnichem w klasztorze Ouche. Wraz ze swoim bratem Huguesem i jego wujami Guillaume i Robertem Giroie, odnowił opactwo Saint-Évroult i obdarzył je obficie około 1050 roku. Został jego opatem w 1059. Ofiara spisku wykreślonego przez Rainiera, mnicha Conches, jest zmuszony opuścić Normandię wStyczeń 1061i udać się na wygnanie do Włoch w towarzystwie dziesięciu swoich mnichów. Powitany w Kalabrii przez Roberta Guiscarda , został opatem klasztoru Sainte-Euphémia (Kalabria), założonego przez Guiscarda w 1062 roku.Grudzień 1061, poślubił swoją przyrodnią siostrę Judith d'Évreux z Rogerem de Hauteville , młodszym bratem Guiscarda i przyszłym hrabią Sycylii .
Jego syn Robert III (zm. W 1126 lub 1136 r.) Odziedziczył posiadłości normańskie, a syn Yves (zm . Ok. 1102 r . ) Posiadłości angielskie. Robert przeżyje dziesięcioro rodzeństwa. Wspierając Henri Ier Beauclerc , bierze udział w bitwie pod Tinchebray w 1106 r., Zanim wydaje się, że woli partię Guillaume Cliton w 1119 r., A następnie wrócić do obozu królewskiego.
Yves I st (zm . Ok. 1101-1102), brał udział w pierwszej krucjacie z księciem Normandii Robertem Courteheuse i jest obecny podczas oblężenia Antiochii . Wraz ze swoimi braćmi Guillaume i Aubrey przyciąga hańbę, uciekając z oblężonego miasta, wierząc, że wszyscy krzyżowcy zostaną zmasakrowani i został ekskomunikowany przez papieża Paschalisa II wStyczeń 1100. Po śmierci ojca odziedziczył po angielsku dziedzictwo rodziny i tym samym został lordem Leicester, posiadając między innymi miasto i jego zamek. Jest także następcą urzędu szeryfa Leicestershire . Ożenił się z córką Gilberta de Ganta. W 1100-1101, zdecydował się wesprzeć Roberta Courteheuse w jego inwazji Anglii przeciwko jego brat Henryk I st . Ale dwaj bracia doszli do porozumienia w sprawie traktatu z Alton (1101) i Yves zostaje wystawiony na królewski gniew. Następnie postanawia odbyć nową pielgrzymkę do Ziemi Świętej, aby odkupić swoje winy. Potrzebując pieniędzy na sfinansowanie podróży, przez piętnaście lat wraz z sąsiadem (w Leicestershire ) Robertem I st Meulanem , hrabią Meulan , przez piętnaście lat zobowiązał się do swojej ziemi i aranżuje małżeństwo między najstarszym synem Yvesa i córką Roberta. Zmarł w trakcie podróży, a hrabia Robert, zachęcony przez króla Henryka I st Anglii , ignoruje roszczeń Yves II Yves son „s na swojej ziemi obiecanej i oblubienicy, i jednoczy wylądować z Grandmesnil Jego. Hrabia wtedy ma z czego większość będzie znany później jako cześć z Leicester . Dlatego możliwe jest, że Robert został mianowany hrabią Leicester w 1107 r., Chociaż nie ma na to formalnych dowodów. Drugi Yves zmarł wraz ze swoim bratem w zatonięciu Blanche-Nef w 1120 roku, nie pozostawiając żadnych potomków.
Król Wilhelm Zdobywca zaproponował jednej ze swoich siostrzenic, córce Roberta de Mortaina , poślubienie Guillaume'a (zmarł przed 1114). Ale wyjechał do Apulii i wkrótce potem wziął udział w kampanii Roberta Guiscarda , księcia Apulii , przeciwko Durrësowi (1081). Jego kariera we Włoszech była szczególnie udana i poślubił Mabile, córkę Roberta Guiscarda. Był jednym z nich, wraz ze swoim bratem Aubreyem, który podczas pierwszej krucjaty uciekł z Antiochii w obawie, że Turcy ją odzyskają, okrywając się wstydem.
Normandzkie ziemie Grandmesnil wróciły do Beaumonts poprzez małżeństwo Roberta III de Beaumont z Pernelle , dziedziczką Grandmesnil, około 1155 r. Pernelle była prawdopodobnie potomkiem Hugues de Grandmesnil poprzez jej syna Roberta, ale istnieją tylko domniemania, które można wywnioskować to. Pernelle był ostatnim znanym członkiem rodziny Grandmesnil.