Ettore Romagnoli

Ettore Romagnoli Obraz w Infobox. Biografia
Narodziny 11 czerwca 1871
Rzym
Śmierć 1 st May +1.938(w wieku 66 lat)
Rzym
Narodowość Włoski
Zajęcia Pisarz , krytyk literacki , hellenista , libretta , literat
Inne informacje
Pracował dla Uniwersytet w Mediolanie
Członkiem Akademia Nauk w Turynie (1922)

Ettore Romagnoli , urodzony dnia11 czerwca 1871w Rzymie i zmarł dalej1 st May +1.938w tym samym mieście jest włoskim filologiem i hellenistą .

Biografia

Po ukończeniu studiów w 1893 roku Ettore Romagnoli wykładał na Uniwersytecie w Katanii , a następnie w Rzymie i Mediolanie . Sławę zawdzięcza swoim esejom i krytyce literackiej, a także wierszom i opowiadaniom. Jego eseje o teatrze greckim od dawna są autorytatywne, np. „  Nel regno di Dioniso. Studi sul teatro comico greco  ” (wyd. 1918, wydanie trzecie 1953) czy „  Nel regno d'Orfeo. Studi sulla lirica e la musica greca  ” (wyd. 1921, wydanie trzecie 1953). Jest także dobrym tłumaczem wielkich greckich autorów, w szczególności tragicznych autorów, takich jak Eurypidesa , Ajschylosa i Sofoklesa , albo z komedii Arystofanesa , w sielanki z Theocritus , z Ody o Pindar i oczywiście z Iliady i z Odyssey . Uczony bardziej retoryczny niż naukowy, napisał broszurę o nacjonalistycznym wydźwięku Minerva e lo scimmione , brutalnie atakując florencką szkołę naukową (kierowaną przez Girolamo Vitelli ), inspirowaną niemieckimi metodami naukowymi z zakresu filologii klasycznej. Vitelli odpowiedział w 1917 roku swoją pracą Filologia classica ... e romantica . Romagnoli skomponował również muzykę do przedstawień teatralnych greckiego teatru w Syrakuzach i pomagał w inscenizacji, a także w starożytnym teatrze w Taorminie . Napisał libretto do opery Alberto Franchettiego , Jupitera w Pompejach ( Giove Pompei ) w 1921 roku, a także do opery Salvatore Messina o Don Kichocie . Był także wielkim wielbicielem poety Giosuè Carducciego .

W 1929 roku został mianowany akademikiem. Z pasją kochał Sycylię i jej grecką przeszłość i często przyjeżdżał odpoczywać w Terranova di Sicilia , miejscu urodzenia swojej żony, która była przez całe życie jego muzą i inspiracją w poezji. W 1933 roku opublikował pracę Nel decennale della rivoluzione fascista (Na dziesiątą rocznicę faszystowskiej rewolucji), w której dał świadectwo podziwu dla Mussoliniego, którego porównał do „proroka” . Zmarł w 1938 roku, nie widząc okropności II wojny światowej .

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

  1. (it) Vittore Buzzi, Claudio Buzzi. Le vie di Milano: Dizionario della toponomastica milanese - Hoepli Editore, 2005, s.   348.
  2. (it) he profeta che, illuminato da Dio, conduce a salvazione le sue genti traverso le aride vie del deserto

Linki zewnętrzne