Dyle (dział)

Departament Dyle
( nl ) Departament Dijle

1795 - 1814

Herb
Mapa regionu z zaznaczeniem jego podziału na wydziały Ogólne informacje
Status Były francuski departament z Pierwszej Republiki i Cesarstwa
Główne miasto Bruksela
Historia i wydarzenia
1 st październik 1795 Aneksja Niderlandów Austriackich i utworzenie departamentu
30 maja 1814 r. Traktat paryski  : zniesienie departamentu
Prefekci
( 1 ul ) 1800 - 1805 Louis-Gustave Doulcet de Pontécoulant
(D er ) 1813 - 1814 Frédéric-Christophe d'Houdetot

Poprzednie podmioty:

Następujące podmioty:

La Dyle to dawny francuski departament, którego stolicą była Bruksela . Jej nazwa pochodzi od rzeki Dyle .

Po upadku Napoleona w 1815 roku departament stał się prowincją Brabancji Południowej w obrębie Królestwa Niderlandów

Organizacja wydziału

Dział jest tworzony w dniu 1 st październik 1795. Początkowo składał się z trzydziestu ośmiu kantonów, został zredukowany do trzydziestu kantonów (sądów pokoju) na mocy dekretu z 19 Nivôse roku X (9 stycznia 1802 r) i podzielone na trzy dzielnice:

Pierwszym oficjalnym prefektem Dyle'a jest Charles François Luce Didelot , ale jego nominacja pozostaje nierozstrzygnięta. Pierwszym zainstalowanym prefektem jest Louis-Gustave Doulcet de Pontécoulant .

Odpowiada obecnym terytoriom prowincji Brabancja Flamandzka , Brabancja Walońska i Region Stołeczny Brukseli .

Lista prefektów

Lista prefektów napoleońskich ( Konsulat i Pierwsze Cesarstwo )
Okres Tożsamość Poprzednia funkcja Obserwacja
23 marca 1800 1805 Louis-Gustave Doulcet de Pontécoulant Zastępca Calvados na Zjeździe Krajowym Poseł do Senatu Konserwatywnego ( 1805 )
Par Francji ( Restauracja )
Mianowany 12 pluviôs roku XIII
Na urząd 19 ventôse roku XIII (1 st grudzień 1805) 		1808 François Louis René Mouchard de Chaban Sub-prefekt z Vendôme
prefekta Nadrenii-et-Moselle 		Członek Nadzwyczajnej Junty Toskańskiej (12 maja 1806 r.)
Członek Rady Stanu
Intendent ds. Spraw Wewnętrznych i Finansów w departamentach Bouches-de-l'Elbe , Bouches-du-Weser i Ems-Supérieur (18 grudnia 1810)
12 maja 1808 1813 Frédéric-Séraphin z La Tour du Pin Gouvernet Pułkownik ( 1789 )
minister pełnomocny w Hadze ( 1792 )
wyemigrował 		Przechodzi do prefektury nad Sommą ( 1813 )
Ambasador Francji nadzwyczajnym w Wiedniu ( 1815 )
Peer Francji ( 10 sierpnia 1815 )
Ambasador Francji w Holandii ( 1815 - 1820 ),
ambasador Francji w Turynie ( 1820 )
12 marca 1813 1814 Frédéric-Christophe d'Houdetot Audytor w Radzie Stanu
Sub-prefekta z Château-Salins ,
prefekta Escaut ( 1808 - 1813 ) 		Mianowany prefektem Loiret w Stu Dni ale odmawia,
prefekt Calvados ( drugi Restoration )
Peer Francji ( II Restauracji i monarchii lipcowej ),
członek Narodowego Zgromadzenia Ustawodawczego (II Rzeczpospolita)
Członek od II Rzeczypospolitej
Członek od Drugiego Cesarstwa

Historia poczty

Podbite departamenty podlegają tym samym regułom administracyjnym, co pozostałe departamenty francuskie. W usługach pocztowych stosuje się więc w naturalny sposób liniowe znaki pocztowe z numerem wydziału.

W tym kontekście Dyle otrzymuje numer wydziału 94, a listy wysyłane z Brukseli są opatrzone pieczęcią „94 BRUSSELS”.

Miasta posiadające urzędy pocztowe używają takich znaków, na przykład: Asse (z pisownią ASSCHE), Diest , Genappe , Hal , Louvain , Nivelles , Tienen , Tubize ( pod pisownią TUBISE ), Vilvorde , Waterloo , Wavre .

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Uwagi i referencje

  1. Jean-Baptiste Duvergier , Kompletny zbiór ustaw, dekretów, rozporządzeń, rozporządzeń i opinii Rady Stanu , t.  8, Paryż,1835( czytaj online ) , s.  300
  2. Narodowy Almanach Francji 1795 na Gallica , s. 281.
  3. Jean-Baptiste Duvergier , Kompletny zbiór ustaw, dekretów, rozporządzeń, rozporządzeń i opinii Rady Stanu , t.  13, Paryż,1826( czytaj online ) , s.  253-255
  4. EH de Beaubond. Znaki pocztowe podbitych departamentów. Edycje EH Beaufond Paris 1957

Linki zewnętrzne