Prawa do obrazu

Popraw to lub przedyskutuj rzeczy do sprawdzenia . Jeśli właśnie umieściłeś baner, wskaż tutaj punkty do sprawdzenia .

Prawy obraz jest w niektórych krajach prawo każdego indywidualnego mieć swój wizerunek słyszał wszystkie widoczne cechy osobnika można zidentyfikować. Przepisy dotyczące praw do wizerunku różnią się w zależności od kraju. Są kraje, w których pojęcie praw do wizerunku nie istnieje. Prawa do wizerunku pozwalają osobie sprzeciwić się używaniu jej wizerunku, komercyjnemu lub nie, w imię poszanowania życia prywatnego , które jest jednak równoważone prawem do wolności wypowiedzi .

Główne zasady

Przed jakąkolwiek publiczną lub prywatną dystrybucją zdjęcia za pomocą prasy lub innych środków ( strona internetowa , telewizja itp.) Nadawca musi uzyskać zgodę zainteresowanej osoby na rozpowszechnianie.

Jeżeli przedmiotem zdjęcia jest osoba, osoba ta, nawet jeśli jest nieznana, ma prawo sprzeciwić się wykorzystaniu jej wizerunku. Prawo to jest asymilowane z pojęciem życia prywatnego . Przed skorzystaniem z danego zdjęcia należy się upewnić, że fotografowana osoba nie została naruszona w zakresie poszanowania jej życia prywatnego i wizerunku oraz nie sprzeciwiła się rozpowszechnianiu tego obrazu. Ten obraz wykracza poza ramy sfery prywatnej. Ludzie sprzeciwiają się publikowaniu fotografii przedstawiających ich w miejscu publicznym, gdy wydają się być przedmiotem pracy, ze względu na kadrowanie lub wykadrowanie. Inni na zbiorowym zdjęciu podczas demonstracji ulicznej domagali się, aby ich rysy nie były identyfikowalne.

Istnieją wyjątki, na przykład osoby publiczne w wykonywaniu swoich funkcji. Wizerunek osoby publicznej uchwycony w trakcie jej działalności zawodowej lub publicznej jest słabiej chroniony. Jednak gdy to zdjęcie zostało zrobione w ramach jego życia prywatnego, konieczny jest powrót do zasady autoryzacji publikacji. Tym samym Prezes Rady Ministrów nie może sprzeciwić się dziennikarzowi, który zrobi mu zdjęcie przy wyjściu z Rady Ministrów lub podczas oficjalnego obiadu , ale może zakazać publikacji zdjęć reprezentujących go na posiedzeniu. , na przykład zjazd rodzinny.

Szczegółowe zasady

W Belgii

Rozpowszechnianie wizerunku osoby jest zabronione tylko w dwóch określonych przypadkach. Zgodnie z artykułem 378bis, obrazy ofiary napaści seksualnej nie mogą być transmitowane bez jej pisemnej zgody lub prokuratora królewskiego.

Z kolei art. 433bis zakazuje rozpowszechniania wizerunków małoletniego skazanego za przestępstwo lub poddanego przez sędziego środkowi karnemu lub cywilnemu. Jeśli jeden z tych dwóch artykułów nie będzie przestrzegany, grozi nam kara w wysokości od 300 do 3000 euro i od dwóch miesięcy do dwóch lat więzienia.

W Kanadzie

W prawie kanadyjskim wiodącą sprawą dotyczącą praw do wizerunku jest sprawa Aubry v. Wydania Vice-Versa Sądu Najwyższego Kanady. Sąd przyznał Aubry odszkodowanie za publikację jej zdjęcia w czasopiśmie bez jej zezwolenia.

W Hiszpanii

Nie ma zwięzłego prawa, tylko abstrakcyjne zasady etyczne. Fotografowie i dziennikarze nie mają wiążącego prawa dotyczącego publikacji swoich zdjęć, ich jedyną przeszkodą jest etyka, ich zmysł moralny.

We Francji

Osoba, której wizerunek jest kwestionowany, może wnieść sprzeciw wobec wykorzystywania jej wizerunku, zwracając się do sądu o zastosowanie art. 9 Kodeksu Cywilnego, który gwarantuje każdemu prawo do poszanowania życia prywatnego . To działanie jest jednak ograniczone i można powołać się na naruszenie prawa do wizerunku tylko pod warunkiem, że jest to poniżające lub pozbawione jakiegokolwiek celu informowania opinii publicznej.

Ochronę osób, które są ofiarami nieuprawnionego wykorzystania ich wizerunku, zapewniają również sankcje karne za nielegalne utrwalanie wizerunku innych osób.