Departament Santa Cruz

Administracja
Departament Santa Cruz
Heraldyka	Flaga
Krajobraz Chiquitania .
Kraj	Boliwia
Stolica	Santa Cruz de la Sierra
ISO 3166-2	BO-S
Demografia
Populacja	2,657,762 mieszk . (2012)
Gęstość	7,2 mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe	17 ° 20 ′ na południe, 61 ° 30 ′ na zachód
Powierzchnia	37062100 ha = 370621 km 2
Lokalizacja

Department of Santa Cruz jest dział we wschodniej Boliwii . Jej stolicą jest miasto Santa Cruz de la Sierra .

Zajmuje powierzchnię 370 621 km 2 i jest największym departamentem w Boliwii (33,74% terytorium kraju). W 2012 r. Liczyło 2657,762 mieszkańców, drugi pod względem zaludnienia departament po La Paz .

Geografia

Lokalizacja

Departament Santa Cruz obejmuje całą wschodnią część Boliwii. Ograniczony na północy przez Río Iténez , ważny dopływ Amazonki (przez Río Mamoré i Maderę ), na południowym wschodzie zachował dwa porty na Río Paragwaj : Puerto Suárez i Puerto Busch w rejonie Pantanal . Graniczy z departamentem Beni na północy, departamentem Cochabamba na zachodzie, departamentem Chuquisaca na południowym zachodzie, Paragwajem na południu i Brazylią na wschodzie.

Ulga

Wydział charakteryzuje się bogatą różnorodnością obszarów geograficznych. Ma średnią wysokość 400 metrów i skład orograficzny, który wyznacza trzy strefy:

na zachodzie uskok subandyjski ma powierzchnię 29 301 km 2 i reprezentuje ostatnie fałdy Kordyliery Andów ; obszar ten składa się z góry, wzgórza i doliny na rocznym średniej temperaturze 16 ° C do 22 ° C ;
równina Chaco ma powierzchnię 152 910 km 2 . Jego topografia jest prawie płaska lub lekko pofalowana, a średnia roczna temperatura wynosi około 24 ° C ;
wreszcie krystaliczne podłoże prekambryjskie zajmuje powierzchnię 188,410 km 2 i charakteryzuje się pofałdowaną rzeźbą terenu i bardzo rozległymi, prawie płaskimi zagłębieniami; jego średnia roczna temperatury rzędu 25 ° C .

Na koniec zwróć uwagę, że ważna wschodnia krawędź departamentu jest częścią bogatego regionu Pantanal .

Hydrologia

Problem wody jest bardzo ważny w departamencie, zwłaszcza w południowej części Chaco . Roczne opady w departamencie wynoszą średnio około 1200 mm , wahając się od geograficznego maksimum 2500 mm ( prowincja Ichilo na północnym zachodzie) do średnio minimum 800 mm ( prowincja Cordillera ).

Ale roczna potencjalna ewapotranspiracja wynosi średnio około 1180 mm , wahając się od przeciętnego maksimum 1480 mm (na północy) do średnio minimum 660 mm (w Andach).

Według specjalistów hydrologii:

16% departamentu Santa Cruz ma wysoką dostępność wód powierzchniowych (ponad 0,4 litra na sekundę i na hektar),
30% ma średnią dostępność (od 0,24 do 0,39 l / s / ha),
6% ma niską dostępność (0,10 do 0,23 l / s / ha),
a 48% terytorium ma bardzo niską dostępność (poniżej 0,10 litra / s / ha).

Z rolniczego punktu widzenia oznacza to, że tylko 16% terytorium departamentu ma wody powierzchniowe zapewniające doskonałą produktywność i 30% dla średniej produktywności. Co do reszty, 6% będzie w stanie zapewnić tzw. Poziom samowystarczalności, podczas gdy 48% będzie w stanie zapewnić jedynie losowo niski poziom, nazywany poziomem utrzymania.

parki narodowe

Departament Santa Cruz jest domem dla kilku ważnych chronionych obszarów przyrodniczych, które pozwalają na ochronę i zachowanie różnych biomów występujących na jego terytorium. Po pierwsze, Park Narodowy Noel Kempff Mercado położony jest w północno-wschodniej części departamentu, na obszarze składającym się między innymi z wilgotnych i suchych lasów . Położony na zachód od departamentu Park Narodowy Amboró jest domem dla górzystego i szczególnie wilgotnego obszaru typowego dla boliwijskich Yungas . Jeśli chodzi o Park Narodowy Kaa Iya del Gran Chaco, znajduje się on na południu departamentu w Gran Chaco , obszarze obejmującym głównie równiny , sawanny i suche lasy. Wreszcie The Park Narodowy Otuquis położony jest w południowo-wschodniej części departamentu i ma na celu utrzymanie części boliwijskiego Pantanal regionu, regionu, gdzie jeziora , laguny , bagna i rozlewiska spotykają.

Wodospady Federico Ahlfelda w Parku Narodowym Noel Kempff Mercado.
Górzysty teren w Parku Narodowym Amboró.
Roślinność w Parku Narodowym Kaa Iya del Gran Chaco.
Bagienny obszar Parku Narodowego Otuquis.

Populacja

Poniższa tabela przedstawia populację departamentu według boliwijskich spisów powszechnych.

Ewolucja demograficzna departamentu Santa Cruz

1831	1835	1845	1854	1882	1900	1950	1976	1992
43,775	54,381	75,627	255,599	97 185,	209,592	244,658	710 724,	1,364,389

Ewolucja demograficzna Departamentu Santa Cruz, ciąg dalszy (1)

2001	2012	2022	-	-	-	-	-	-
2 029 471,	2,657,762	-	-	-	-	-	-	-

Główne miasta

Departament Santa Cruz składa się z 56 gmin rozmieszczonych w 15 prowincjach. Oto lista miast o liczbie mieszkańców przekraczającej 25 000 według spisu z 2012 roku.

Miasto	Ludność (2001)	Ludność (2012)
Santa Cruz de la Sierra	1,131,778	1,454,539
Montero	80 341,	109,518
Warnes	45,318	96,406
La Guardia	39,552	89,284
San Ignacio de Velasco	41 412,	52,362
Yapacaní	31,538	50,558
El Torno	37,961	49 652,
San Julian	38,027	47,416
Cotoca	36,425	45,519
Pailón	28,520	37,866
Camiri	30,897	33 838,
Charagua	24,427	32 186,
San José de Chiquitos	16 599,	28 922,
Wniebowstąpienie Guarayos	16,984	27,070
Cabezas	22,296	26,434

Podziały administracyjne

Departament Santa Cruz jest podzielony na 15 prowincji:

Prowincje	Główne miasto	Powierzchnia km²	Populacja
Andrés Ibáñez	Santa Cruz de la Sierra	4 821,	1,549,849
Angel Sandoval	San Matías	37,442	14 362,
Caballero	Comarapa	2310	22 142,
Chiquitos	San José de Chiquitos	31,429	70,319
Cordillera	Lagunillas	86 245	108,843
Floryda	Samaipata	4 132	29,850
Germán Busch	Puerto Suárez	24,903	37 637,
Guarayos	Wniebowstąpienie Guarayos	27 343,	38,498
Ichilo	Buena vista	14 232,	82 952,
Ignacio warnes	Warnes	1216	62,417
José Miguel de Velasco	San Ignacio de Velasco	65,425	64,517
Ñuflo de Chávez	Pojęcie	54,150	116 101,
Obispo Santistevan	Montero	3,673	166,267
Sara	Portachuelo	6 886,	42,157
Vallegrande	Vallegrande	6,414	27,691

Gospodarka

Obecnie działalność Santa Cruz stanowi około 23% ludności czynnej zawodowo w Boliwii. Dział ten charakteryzuje się przede wszystkim przetwórstwem produkcji rolno-leśnej, w szczególności soi , trzciny cukrowej , bawełny , skór i drewna . Ale sektor przemysłowy jest również bardzo obecny. Uprawy Santa Cruz stanowią ponad 45% produkcji rolnej kraju, a nawet znacznie więcej w przypadku niektórych produktów. Tym samym jego udział sięga 97% dla błonnika , 95% dla nasion oleistych , 84% dla tytoniu i 78% dla trzciny cukrowej.

Głównymi produktami eksportowymi są: makuchy sojowe (odtłuszczona mąka), soja, olej sojowy , bawełna , cukier rafinowany , złoto , metal , drewno, produkty drzewne, produkty uboczne ze słonecznika i olej palmowy . Eksportuje również kawę , kakao , żelazo , mangan i kamienie szlachetne, takie jak boliwianit i ametyst .

Węglowodory

W departamencie Santa Cruz zasoby ropy naftowej i gazu ziemnego są niewielkie, a większość wydobycia węglowodorów w Boliwii znajduje się w departamencie Tarija .

Olej

Departament Santa Cruz ma tylko 10,6% zasobów ropy naftowej w kraju (które w 2005 roku wynosiły 400 milionów baryłek, czyli mniej niż 60 milionów ton). Daje to mniej więcej 6 mln ton rezerw dla departamentu, czyli niewielką ilość (np. W 2008 r. Mógłby on zaopatrywać Niemcy tylko przez 17 dni).

Jeśli chodzi o wydobytą ilość, to szacując, że 15% wydobycia w Boliwii (50 000 baryłek dziennie) odbywa się na wydziale, mamy 7500 x 365 dni = 2737 500 baryłek rocznie lub 375 000 ton rocznie produkowanych w Departamencie.

Jednak ten zużywa ponad 30% całkowitej konsumpcji kraju (wynoszącej 51 200 baryłek dziennie, czyli zużycie 2 560 000 ton dla Boliwii, z czego 770 000 ton dla departamentu). Departament Santa Cruz ma zatem deficyt ropy wynoszący mniej więcej 400 000 ton ropy (według danych z 2004 r . ; dane za 2005 r. Są znacznie gorsze, biorąc pod uwagę klimat powstańczy, który panuje przez część roku).

Gazu ziemnego

W przypadku gazu ziemnego sytuacja jest bardziej obiecująca. Jednostki są bardziej skomplikowane (patrz Konwersja jednostek i (nie) Cubic football ).

Potrzeba 6000 stóp sześciennych (1 stopa sześcienna = 28,316846592 litrów), aby uzyskać energię równoważną baryłce ropy naftowej lub 44 000 stóp sześciennych w przypadku TOE .

Boliwijskie zasoby gazu (potwierdzone i prawdopodobne) szacuje się na 50 TCF (lub bilion stóp sześciennych). Z tych 50 TCF 15% znajduje się w departamencie Santa Cruz lub 7,5 TCF lub 170 milionów ton ekwiwalentu ropy naftowej .

Ale całkowite wydobycie w Boliwii wciąż wynosi tylko 0,2 TCF lub 200 BCF (miliard stóp sześciennych). Szacując, że departament Santa Cruz wydobywa 20%, co jest prawdopodobne, wydobycie Santa Cruz wynosi 40 BCF, czyli 910 000 TOE gazu ziemnego. W ciągu następnych kilku lat logiczne byłoby obserwowanie znacznego wzrostu tej ilości, przynajmniej do poziomu produkcji 5 milionów TOE (lub 36 milionów baryłek) rocznie. A jeśli ceny produktów ropopochodnych zostaną utrzymane, uzyskalibyśmy miliard dolarów rocznej produkcji, przy minimalnej cenie 30 dolarów za baryłkę.

Departament Santa Cruz ma już znaczny deficyt w wydobyciu ropy naftowej i oczekuje się, że wzrośnie on w wyniku zapowiadanej industrializacji (hutnictwo żelaza i stali) oraz wyczerpywania się zasobów. Deficyt ten powinien zostać wyrównany głównie przez wykorzystanie lokalnego gazu, co zmniejszy dochody z eksportu.

źródło: (en ) strona internetowa EIA (Energy Information Administration)

Żelazo i mangan

W południowo-wschodniej części Santa Cruz znajduje się el Mutún . Jest to gigantyczne złoże żelaza i manganu, którego 100 000 ton rocznie jest eksportowanych do Paragwaju ; To niewiele w porównaniu z szacowanymi rezerwami, które wynoszą 40 miliardów ton żelaza i 10 miliardów ton manganu . W maju 2006 roku Evo Morales dyskutował z Wenezuelą o utworzeniu spółki mieszanej do eksploatacji i zagospodarowania tych złóż.

Transport

Koleje łączą departament z Brazylią i Argentyną . Stolica departamentu jest połączona od wschodu z Brazylią przez miasto Puerto Suárez na granicy. W kierunku południowym druga linia łączy ją z Argentyną , przez duże przygraniczne miasto Yacuiba , po przekroczeniu departamentu Tarija .

Należy zauważyć, że nie ma połączenia kolejowego z La Paz , biorąc pod uwagę, że Boliwia ma dwie sieci kolejowe: pierwszą, zachodnią, skupioną na La Paz, Oruro i Uyuni; druga, wschodnia, skupiona na Santa Cruz de la Sierra.

Drogą, stolica departamentu Santa Cruz jest szczególnie połączona z Cochabambą na zachodzie, Yacuibą i granicą argentyńską na południu oraz Beni na północy.

Międzynarodowy port lotniczy Viru Viru , który służy miasto Santa Cruz de la Sierra, to największe lotnisko wydziału i jeden z największych międzynarodowych lotnisk w Boliwii. Znajduje się dokładnie w mieście Warnes .

Projekt kolejowy

W pudełkach IIRSA znajduje się teraz projekt kolejowy „Aiquile-Santa Cruz”.

Chodzi o stworzenie brakującego połączenia między dwiema sieciami, a tym samym utworzenie jednej sieci. Projekt ten jest częścią ambitnego programu mającego na celu połączenie São Paulo i południowo-wschodnich stanów Brazylii z chilijskimi i peruwiańskimi portami na Oceanie Spokojnym .

Nowa linia kolejowa w Boliwii połączy Santa Cruz de la Sierra z miastem Aiquile , jednym z obecnych ślepych zaułków sieci zachodniej Boliwii, która jest już połączona z Cochabamba . W ten sposób mielibyśmy bezpośrednią trasę: Brazylia - Puerto Suárez - Santa Cruz - Aiquile - Cochabamba - Oruro . Stamtąd obecnie oferowane są dwie możliwości:

od Uyuni do Antofagasta , głównego portu w północnym Chile,
lub w kierunku Arica , również chilijskiego portu, przez Viacha w pobliżu La Paz .

Szacowany koszt: 400 mln USD

źródło: strona internetowa IIRSA (w języku angielskim, hiszpańskim lub portugalskim)

Uwagi i odniesienia

(es) Servicio Nacional de Áreas Protegidas, " Áreas protegidas " na sernap.gob.bo (dostęp: 5 stycznia 2021 )
(es) Instituto Nacional de Estadística, Censo de Población y Vivienda 2012 Boliwia - Características de la población , La Paz,luty 2015, 200 pkt. ( czytaj online ) , s. 11-12
„ Noticias | CENSOS ” , na censosbolivia.ine.gob.bo (dostęp 5 czerwca 2020 r. )
Evo Morales i Hugo Chávez zgadzają się na utworzenie dwunarodowej firmy wydobywczej , Aporrea , 5 maja 2006