Châteauneuf-en-Thymerais | |||||
Ratusz. | |||||
Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Centrum Doliny Loary | ||||
dział | Eure-et-Loir | ||||
Dzielnica | Dreux | ||||
Międzywspólnotowość | Społeczność miejska Pays de Dreux | ||||
Mandat burmistrza |
Jean-Louis Raffin 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 28170 | ||||
Wspólny kod | 28089 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Castelneuviens, Castelneuviennes | ||||
Ludność miejska |
2596 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 638 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Szczegóły kontaktu | 48 ° 34 ′ 53 ″ północ, 1 ° 14 ′ 31 ″ wschód | ||||
Wysokość | 209 m min. Maks. 183 m 223 m² |
||||
Obszar | 4,07 km 2 | ||||
Rodzaj | gmina wiejska | ||||
Jednostka miejska | Châteauneuf-en-Thymerais (miasto odosobnione) |
||||
Obszar atrakcji |
Chartres (gmina koronna) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Saint-Lubin-des-Joncherets | ||||
Ustawodawczy | Drugi okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Centre-Val de Loire
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | http://www.chateauneuf-en-thymerais.fr/ | ||||
Châteauneuf-en-Thymerais jest francuski gmina znajduje się w północno-zachodniej części departamentu w Eure-et-Loir w regionie Centre-Val de Loire . Położona u bram ale -de-France , Normandii , Perche i Beauce , ta dawna stolica kantonu zamieszkana przez ponad 2500 mieszkańców była niegdyś ważną twierdzą panującą nad całą prowincją Thymerais .
Urodzona z woli silnej swoich pierwszych panów do obliczu zagrożenia stwarzanego przez Książąt Normandii na gorzko spornym i zniszczonego królestwa Francji , zamek został ostatecznie zrównane z ziemią, ale miasto pozostało. To stopniowo traci swoje znaczenie i twierdzę których była centrum zostało rozczłonkowane, więc baronia stał się XVIII th century był daleki od tego samego stopnia, że XIII th wieku .
Od końca II wojny światowej miasto przeżywało kruche odrodzenie, wykorzystując swoje położenie geograficzne, związane z bliskością Paryża i obszarami zatrudnienia Chartres i Dreux . Udało mu się przyciągnąć niektóre firmy przemysłowe, zachować część swojej działalności komercyjnej, jednocześnie odnotowując słaby, ale stały rozwój demograficzny. Należące do związku mieszanego Pays Drouais , w 2003 roku miasto stało się centrum gminy Thymerais . W styczniu 2014 r. wraz z czterema innymi gminami i Dreux-Agglo utworzyła gminę miejską Pays de Dreux .
Châteauneuf-en-Thymerais, dawna stolica Thymerais, po kradzieży tego tytułu od sąsiada Thimerta , znajduje się na południe od Normandii i Drouais , na zachód i północ od Beauce i Pays Charttrain oraz na wschód od Perch .
Miasto zostało zbudowane zgodnie z kaprysami historii w porośniętym lasami regionie zwanym około 600 roku, a nawet znacznie później, Perche. Oznaczenie to nie jest jeszcze stosowana we wczesnym XI th wiecznych podziałów politycznych czy administracyjnych. Niemniej jednak, zalesiony region Perche był dzielony między hrabstwo Corbon (Mortagne), baronię Châteauneuf, hrabstwo i biskupstwo Chartres, wicehrabstwo Châteaudun i hrabstwo Vendôme. Stopniowe wycinanie tego lasu sprawiło, że Perche wycofało się i utorowało drogę dla Thymerais .
Châteauneuf-en-Thymerais w swojej dzielnicy .
Mapa gminy Châteauneuf-en-Thymerais.
Saint-Maixme-Hauterive |
( Dreux , Tréon przez D928 )) Saint-Jean-de-Rebervilliers |
( Paryż , Nogent-le-Roi , Tremblay-les-Villages , via D26) Saint-Sauveur-Marville |
Saint-Maixme-Hauterive ( Senonches , La Ferté-Vidame ) |
Thimert-Gâtelles | |
Thimert-Gâtelles | Thimert-Gâtelles |
Thimert-Gâtelles ( Danger , Mainvilliers , Chartres przez D939 ) |
Châteauneuf-en-Thymerais to węzeł drogowy. Przecina ją z południowego wschodu na północny zachód D 939, która łączy Chartres , miasto obsługiwane przez autostradę A11 , z Verneuil-sur-Avre, gdzie przebiega droga krajowa 12 . Drugą osią, która przecina miasto z północnego wschodu na południowy zachód, jest D 928, która łączy Dreux , również obsługiwany przez RN 12, z Nogent-le-Rotrou .
Châteauneuf jest obsługiwane przez autokary Transbeauce , w szczególności linię 24, która łączy miasto z Dreux i linię 4, która łączy je z Chartres .
Kolej żelaznaPod koniec XIX th wieku i pierwszą częścią XX th wieku, Châteauneuf miał specjalną linię kolejową skrajni (tramwaj parowy), który podłączony do stacji Saint-Sauveur-Marville . Wyszedł z lasu i przeszedł przez serce miasta, kierując się na rue de Dreux i bulwar Jean-Jaurès. Jedyną pozostałością po tej linii są stare zabudowania techniczne linii, położone na skraju lasu przy drodze do Dreux, które zostały zaadaptowane na dom stowarzyszeń z kręgielnią.
Ten rodzaj linii był możliwy za czasów Napoleona III . Podczas gdy sieci kolejowe stopniowo obejmowały Francję, łącząc główne miasta, wiele małych miasteczek chciało być kolejno obsługiwanych przez pociągi. W tych ramach uchwalono ustawę Mignereta z 12 lipca 1865 roku. Umożliwiło to zaoszczędzenie pieniędzy, proponując bardziej elastyczne regulacje. Odtąd wydziały i gminy rozpoczęły prace nad rozwojem sieci lokalnych, na ogół dobierając rozstaw metryczny, co dało początek mnogości linii lokalnych, które jednak przed II wojną światową zamkną się, często ze względów ekonomicznych.
Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „ zdegradowany klimat oceaniczny równin centrum i północy”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji metropolitalnej. Jest to strefa przejściowa pomiędzy klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
|
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Thimert” w gminie Thimert-Gâtelles , oddana do użytku w 1979 roku i położony jest 1 km w linii prostej , gdzie temperatura Średnia roczna wynosi 11 ° C i tym wysokość opadów wynosi 622,3 mm w okresie 1981-2010. Na najbliższej zabytkowej stacji meteorologicznej „Chartres”, w miejscowości Champhol , uruchomionej w 1923 r. i oddalonej o 23 km , średnia roczna temperatura zmienia się z 10,1 °C w latach 1971-2000 do 11 °C w latach 1981-2010, następnie w 11,4 ° C w latach 1991-2020.
Châteauneuf-en-Thymerais jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Należy do jednostki miejskiej Châteauneuf-en-Thymerais, jednogminnej jednostki miejskiej liczącej 2619 mieszkańców w 2017 r., stanowiącej odizolowane miasto.
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Chartres , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 117 gmin, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.
Teren miasta, jak wynika z bazy danych Europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (58,5% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (58,9 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (53,2%), tereny zurbanizowane (31,9%), grunty orne (9,6%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (5,3%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Wsie regionu stopniowo traciły swoje kwalifikacje w Perche . W ten sposób Châteauneuf przyjął to z en Thymerais, aby odróżnić je od homonimicznej miejscowości.
W 1058 r. Albert Ribaud, lord Thymerais , stanąwszy po stronie Wilhelma Zdobywcy , księcia Normandii i przyszłego króla Anglii , zdobył Thimert i zostawił tam gubernatora, ale w następnym roku Henryk I I król Francji odebrał sobie ten ufortyfikowany zamek od niego i kazał go zrównać z ziemią. To na jego gruzach Gaston lub Gazon d'Avesgaud, szwagier Alberta Ribauda, zbudowali fort o nazwie Chastel 9 w niewielkiej odległości od niego, na polanie pośrodku lasu . Powstał wokół miejscowości o tej samej nazwie, która wkrótce stała się stolicą regionu naturalnego z Thymerais , cytowany przez pojęcie Theodemerensis w Karcie Zakon St. Martin chamar pochodzącym z XI -tego wieku, zawdzięcza swoją nazwę należy do Theodemera (księcia z rodu Merowingów), którego później nazwano Themerensis , to znaczy * Themereis po starofrancuskim , stąd Thymerais.
Albert i Gaston są wasalami hrabiego Chartres ( Thibaud III ), hrabiów Dreux i hrabiów Perche . Ale Thibault III walczy przeciwko Wilhelmowi Zdobywcy , który walczy o posiadanie Drouais i Normana Vexina . Ale Gaston opowiada się za Wilhelmem Zdobywcą. Albert pozostał wierny do króla Francji, Henryka I st która przyniosła mu ścigany Thimert przez Wilhelma Zdobywcę, kiedy przeniósł się jeden z jego wasali. Henryk I st mści swojego wiernego, jego „wiernego Alberta”, oblegającego samego siebie w 1058 r. Thimerta i ogolonego zamek w 1059 r. Dlatego Gaston buduje w niewielkiej odległości na polanie nowy fort zwany Chastel Neuf (castrum novum), wokół którego powstanie wieś (obecnie Châteauneuf-en-Thimerais). Gaston i Albert przez długi czas toczyli wojnę o Châteauneuf i ostatecznie się pogodzili.
Z feudalnego punktu widzenia Thymerais tworzyli od 1200 roku jedno duże lenno, którego centrum stanowiło Châteauneuf-en-Thymerais. Chatellenie z Châteauneuf-en-Thymerais rozszerzony na obszar ograniczony w przybliżeniu przez Avre do północy i Eure na południu i wschodzie. Châtellenie obejmowało ponad 80 wsi objętych tymi granicami, ale także wsie departamentów Eure ( Acon , Armentières-sur-Avre , Saint-Martin-du-Vieux-Verneuil i Saint-Victor-sur-Avre ) i l' Orne ( Charencey , Moussonvilliers , Normandel i La Trinité-sur-Avre ).
Hugowie, którzy poślubili Mabile, córkę Rogera de Montgommery i Mabile de Bellême , udzielili azylu w Châteauneuf Robertowi Courteheuse , zbuntowali się przeciwko ojcu po kłótni z braćmi i niepowodzeniu zdobycia Château de Rouen . Wilhelm Zdobywca rozpoczął oblężenie Regmalard w 1078 roku , który ostatecznie poddał się. Towarzyszył mu Rotrou III du Perche , hrabia Mortagne, suwerenny władca Regmalardu.
Zamek został zwolniony w 1169 przez króla Henryka I st Anglii , po zniszczeniu Chennebrun , położony na lewym brzegu Avre, rok wcześniej przez króla Francji. Zamek został ponownie zaatakowany przez Henryka II Plantageneta , który spalił fortecę, ale został odbudowany w 1189 roku przez Hughesa III du Châtel, Lorda Thymerais. Hughes III przyjął króla Ludwika VII na zamku z okazji inauguracji jarmarku Saint-Jacques w Boutaincourt. Kaplicę Saint-Thomas zbudowano wówczas na przedmieściach miasta (dziś rue Saint-Thomas pomiędzy drogami do Chartres i do Nogent-le-Roi). Zamknięty dla sprawowania kultu od czasu rewolucji, został wzniesiony na cześć św. Tomasza Becketa , arcybiskupa Canterbury .
W 1269 król Ludwik IX lub Saint-Louis , który przybył do Thimertu , udał się do zamku Châteauneuf. W tym czasie w lipcu, na przedmieściach miasta, za Big Noë, odbył się ważny jarmark pod patronatem św . Arnoulta.
Châteauneuf został wzniesiony w 1314 r. jako baronia lenna Korony, pod Wieżą Luwru . Baronia składała się wówczas z czterech châtellenies: Chàteauneuf, Brezolles , Senonches i Champrond-en-Gâtine . Panowaniem Champrond-en-Gastine został nabyty w czerwcu 1310 przez Karola I st , hrabiego Alençon i Perche, stosując wymianę z Enguerrand de Marigny , szambelana królewskiego i Havis Mons, jego żony, która miała go od Gauchera de Châtillon , hrabia Ponthieu . Baronia Châteauneuf-en-Thymerais pozostała w domu Alençon aż do jego wygaśnięcia w 1525 roku za sprawą Karola IV z Alençon .
Podczas wojny stuletniej Burgundowie pod dowództwem marszałka Longny zajęli miasto. Wznowione potem, zostało ponownie podbite przez Warwicka w 1418 roku, a Henryk V z Anglii zainstalował tam jednego ze swoich poruczników. Miasto zostało ostatecznie przejęte przez Jeana d'Alençon po bitwie pod Verdun w 1424 roku .
Później, Henryk IV powstała tam Baliwatu w początkach XVII -tego wieku .
W sierpniu 1449 król Francji Karol VII przybył do Châteauneuf i przebywał na zamku przez trzy dni.
Po śmierci Karola IV z Alençon w 1525 r. król przejął swoje ziemie, z których większość została przekazana jego przodkom jako apanaże, a z braku męskiego potomka musiał powrócić do Korony zgodnie z prawem apanaży . Ale baronia Châteauneuf nie była częścią prerogatywy księcia Alençon. Hrabia Karol II z Alençon odziedziczył tę baronię od swojego brata Ludwika, hrabiego z Chartres, w 1335 r. przez oddzielenie jednej trzeciej, a Piotr II d'Alençon nabył pozostałe dwie trzecie w 1370 r., w końcu Champrond zostało nabyte przez Karola, w 1310; również dwie siostry księcia Karola Franciszka , żona księcia Vendôme Karola IV Burbon , i markiza Montferratu , Anny , sprzeciwiły się zajęciu przez króla majątku ich brata. Następnie nastąpił proces, który zakończył się dopiero w 1563 r. podwójną transakcją między królem Karolem IX a potomkami Anny i Franciszki d'Alençon, do których roszczeń król przyznał się, przywracając im baronię Châteauneuf w Thimerais. Ten został podzielony pomiędzy spadkobierców Françoise d'Alençon , którzy wzięli Châteauneuf i Champrond i Louis de Gonzague , wnuka Anny d'Alençon , markiza de Montferrat (który w tym samym roku został księciem Nivernais przez małżeństwo z Henriettą de Clèves) otrzymał miasta, wsie i zamki Senonches i Brezolles-en-Thimerais, które były odciągnięte od baronii Châteauneuf. W lutym 1500 roku król Karol IX wzniósł panowania Brezolles i Senonches, oddał księstwo pod nazwą Mantua na rzecz Ludwika de Gonzague , ojca Karola i został erygowany w księstwie pod nazwą Mantua.
W 1591 roku hrabia Soissons splądrował zamek w tym samym czasie, co zamek Arpentigny i La Ferté-Vidame .
Zamek nigdy nie został odbudowany i Châteauneuf wrócił do domeny królewskiej i zależała od panów, którzy żyli w Maillebois aż do połowy XVIII -tego wieku . Lenna tymianku został tymczasem stopniowo rozebrano tak, że w końcu XVIII -go wieku Barony w Châteauneuf-en-Thymerais był daleki od tego samego stopnia, że XIII th century .
Pod koniec XVIII -go wieku , Châteauneuf była zależność od wyborów Verneuil-sur-Avre i Bailiwicks z Generalitat Alencon .
Była to dzielnica stolicy od 1790 do 1795 roku . W okresie rewolucyjnym przyjął nazwę Puy-la-Montagne.
Ostatnie ślady fosy zamkowej, były stopniowo wypełniona podczas XIX -tego wieku . Ostatnie ślady te zostały rozliczone w pierwszej połowie XX th wieku , aby zrobić miejsce dla nowych ulic (w tym ulicy Tabarin Bridge Street w Little Wasteland Dulorens ulicy).
XX th centuryMiędzy 29 stycznia 1939 r. a 8 lutego ponad 2000 hiszpańskich uchodźców uciekających przed upadkiem Republiki Hiszpańskiej przed wojskami Franco przybyło do Eure-et-Loir . W obliczu niewystarczających struktur recepcyjnych (obóz Lucé i więzienie Châteaudun ponownie otwarte z tej okazji), do udziału wezwano 53 wioski, w tym Châteauneuf-en-Thymerais. Uchodźcy, głównie kobiety i dzieci (mężczyźni są rozbrajani i przetrzymywani na południu Francji), poddawani są ścisłej kwarantannie , zaszczepieni , poczta jest ograniczona, zapasy, jeśli mało urozmaicone i gotowane u Francuzów, są jednak zapewnione. Część uchodźców wraca do Hiszpanii, zachęcani przez rząd francuski, co ułatwia warunki powrotu, ale w grudniu 922 wolało zostać i zebrało się w Dreux i Lucé.
W XX th wieku , miasto miało cierpieć podczas bombardowania w 1940 roku przede wszystkim z organizacją pozycji obronnej przez 26 th pułku strzelców Senegal przeciwdziałać niemiecką ofensywę. Kiedy wojna się skończyła, Châteauneuf zobaczył przybycie rodzin amerykańskich żołnierzy, mieszkających w pododdziale na południe od miasta i którzy pracowali dla wielu z nich w amerykańskiej bazie lotniczej w Crucey na południe od Brezolles . Te odeszły w 1966 roku, kiedy siły francuskie zostały wycofane ze zintegrowanego dowództwa wojskowego NATO, o którym zadecydował De Gaulle, skutecznie wypierając amerykańskie bazy z tego terytorium.
106 th edycja Paryż-Tours rozpoczął się od Châteauneuf 7 października 2012 r.
Do 2015 roku Châteauneuf-en-Thymerais było stolicą kantonu składającego się z 14 gmin (Ardelles, Le Boullay-les-Deux-Églises, Châteauneuf-en-Thymerais, Favières, Fontaine-les-Ribouts, Maillebois, Puiseux, Saint-Ange -et-Torçay, Saint-Jean-de-Rebervilliers, Saint-Maixme-Hauterive, Saint-Sauveur-Marville, Serazereux, Thimert-Gâtelles, Tremblay-les-Villages) i ma ponad 10 456 mieszkańców ( 2008 r.) rozłożonych na 294,3 km 2 . Kanton należy do okręgu Dreux, obecnie miasto należy do kantonu Saint-Lubin-des-Joncherets , po połączeniu kantonów Châteauneuf, Brezolles , Senonches i La Ferté-Vidame w 2015 roku. Gérard Sourisseau, były burmistrz Saint-Lubin i Christelle Minard, burmistrz Tremblay-les-Villages .
MiędzywspólnotowośćChâteauneuf-en-Thymerais było do 2015 roku siedzibą gminy gminy Thymerais. Powstała w 2003 roku struktura skupiała 13 gmin w kantonach po odejściu Serazereux w 2009 roku. Jej prezesem był Jean-Pierre Gaboriau. Miasto należało również do Syndicat Mixte du Pays Drouais . Od 2015 roku społeczność gminy Thymerais i mieszany związek Pays Drouais zostały zastąpione przez społeczność aglomeracji Pays de Dreux, do której obecnie należy gmina.
Gmina należy również do innych struktur międzygminnych, takich jak wielozadaniowe związki międzygminne (SIVOM) i jednozadaniowe związki międzygminne (SIVU).
Okres | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
1884 | 1908 | Louis Pierre | Radny Generalny Eure-et-Loir (1890-1913) | |
1908 | 1913 | Ferdynand Letang | ||
1913 | 1941 | Ernest Ledoux | Radny Generalny Eure-et-Loir (1913-1944) | |
1941 | 1942 | Robert Malpoint | ||
1942 | 1944 | Julien Pasternak |
Okres | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
1945 | 1983 | Emile Vivier | SFIO, a następnie PS |
Poseł do parlamentu z ramienia Eure-et-Loir (1945-1946) i (1967-1968) senator z ramienia Eure-et-Loir (1971-1980) przewodniczący Rady Generalnej Eure-et-Loir (1960-1976) radny generalny w Canton Châteauneuf-en-Thymerais (1955-1979) |
1983 | 1989 | Pierre Le Bras | RPR | |
1989 | 2020 | Jean-Pierre Gaboriau | PS, potem Modem, potem SE | Radca Generalny kantonu Châteauneuf-en-Thymerais (2001-2015) |
2020 | W trakcie | Jean-Louis Raffin |
Aż do rewolucji Châteauneuf przechodził kolejno w ręce kilku panów. Przez średniowieczu The X th do XIII th wieku, to w tych z rodziny Châteauneuf że miasto wystartował, a ona jest w centrum historii regionalnej. Ponowna integracja Normandii w Królestwie Francji i zanik bezpotomnej linii rodu Châteauneuf położyły kres temu okresowi.
Châteauneuf stopniowo popadł w zapomnienie i był zarządzany w całości lub w części przez potomków z różnych gałęzi rodu: Saint-Clair, Léon i la Roche.
Châteauneuf-en-Thymerais utrzymuje stosunki z miastem Floh-Seligenthal położonym w Niemczech w powiecie Schmalkalden-Meiningen w Turyngii .
Miasto | Kraj | ||
---|---|---|---|
Floh-Seligenthal | Niemcy |
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 168 | 1,271 | 1250 | 1230 | 1 231 | 1,156 | 1,352 | 1418 | 1435 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1504 | 1467 | 1489 | 1423 | 1517 | 1455 | 1490 | 1400 | 1,361 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,326 | 1331 | 1335 | 1276 | 1240 | 1,379 | 1,393 | 1479 | 1529 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2008 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 968 | 2081 | 2 248 | 2 338 | 2 459 | 2 423 | 2,521 | 2535 | 2549 |
2013 | 2018 | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2640 | 2596 | - | - | - | - | - | - | - |
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
110 | 203 | |
155 | 205 | |
207 | 210 | |
241 | 262 | |
214 | 240 | |
247 | 245 |
Châteauneuf-en-Thymerais znajduje się w akademii Orlean-Tours w strefie B, a placówki znajdujące się na jego terytorium podlegają służbom dyrektora akademickiego krajowych służb edukacyjnych (DSDEN) w Eure-and-Dormouse. Administracje te reprezentują na poziomie lokalnym Ministerstwo Edukacji Narodowej, które kontroluje francuski system edukacji na poziomie krajowym . Jest to mapa szkoły, która reguluje edukację w mieście. Miasto posiada kilka szkół publicznych i prywatnych .
Wykształcenie podstawowePlacówki szkolnictwa podstawowego gminy należą do okręgu terytorialnego pierwszego stopnia Dreux II służb DSDEN Eure-et-Loir. Szkoły te są podzielone na przedszkola i szkoły podstawowe .
PrzedszkolaPrzedszkole to szkoła, która przyjmuje bardzo małe dzieci, aby przygotować je do podstawowej nauki czytania , pisania i arytmetyki . Jest to okres przygotowawczy do edukacji elementarnej: podstawowymi celami są socjalizacja , ustalenie języka , liczby i gestu graficznego.
Zakłady miejskie to:
Głównym celem szkoły podstawowej jest nauczenie dzieci podstawowych umiejętności, takich jak nauka czytania (czytania), pisania (pisania) i arytmetyki (liczenia). Ważna jest tam wczesna nauka (zajęcia artystyczne i rekreacyjne), zwłaszcza w pierwszych klasach.
Zakłady miejskie to:
Placówki szkolnictwa średniego obejmują kolegia i lycées, których edukacja jest usankcjonowana dyplomami .
W mieście jest tylko jedna uczelnia, ta z Pajotterie. Nauczanie odbywa się tam przez cztery lata od 6 do 3 i odpowiada I cyklowi studiów średnich. Są one usankcjonowane krajowym dyplomem patentowym (DNB), dawniej BEPC.
OrientacjaJeśli chodzi o doradztwo, Châteauneuf zależy od Centrum Informacji i Doradztwa Dreux (CIO), jednego z czterech CIO w departamencie Eure-et-Loir. Informacje oferowane przez CIO mogą być uzupełnione informacjami oferowanymi na poziomie krajowym przez Krajowe Biuro Informacji o Wykształceniu i Zawodach (Onisep). Umieszczony pod wspólnym nadzorem Ministerstw Edukacji Narodowej i Szkolnictwa Wyższego i Nauki , organ ten ma na celu dostarczanie wszelkich informacji o studiach i zawodach : szkoleniach, placówkach szkoleniowych, ofertach pracy itp.
Poziom naukiChâteauneuf ma zapewniony personel medyczny: apteki, lekarze, stomatolodzy, pielęgniarki, fizjoterapeuci, ale nie ma szpitala. Jednak dwa główne szpitale znajdują się w promieniu 30 km ( ośrodki szpitalne Dreux i Chartres) i te dwa miasta mają również przychodnie. Miasto wciąż ma małą lokalną domu szpital / farmacja, którego początki sięgają średniowiecza, jak świadczy niektórych pismach XIII th wieku, gdzie jest, o którym mowa w schronisku Boga, jak trędowatego Saint Lawrence Thimert.
Narodowy las Châteauneuf, który rozciąga się na ponad 1500 ha, oferuje wiele ścieżek, w tym zadbaną ścieżkę zdrowia. Miasto posiada również dwa stadiony (Houdard i La Pajotterie), basen, międzygminny kompleks sportowy oraz kilka kortów tenisowych. AST (Association Sportive du Thymerais) ma wiele sekcji: piłka ręczna, piłka nożna, badminton, tenis stołowy, spacery, kolarstwo, judo, karate, strzelectwo sportowe...
Kluby sportoweChâteauneuf nie ma gazety ani radia. Niemniej gazety regionalne i departamentalne regularnie zajmują się miastem i jego kantonem. Możemy w szczególności zacytować regionalny dziennik La République du Centre wydawany z Orleanu , departamentalny dziennik L'Écho Républicain wydawany z Chartres . Choć rzadko zawierają wiadomości lokalne, są też tygodniki z sąsiednich wydziałów: Le Perche de Mortagne-au-Perche i Le Réveil Normand de l'Aigle. Tygodnik L'Action Républicaine z siedzibą w Dreux , który zajmował się wiadomościami lokalnymi, zaprzestał wydawania w 2010 r. Nowy tygodnik Village info 28 obejmuje wiadomości lokalne w północno-zachodniej części departamentu. Informacje o mieście można również uzupełnić na antenie, słuchając regionalnego radia Intensity, które nadaje na 91.1FM z Chartres oraz Radio Trois Vallées, które nadaje z Dreux . Wreszcie, informacje o regionie i departamencie można przekazywać w regionalnym kanale telewizyjnym France 3 Paris Île-de-France-Center .
Miasto od dawna żyli z rolnictwa i handlu przed industrializacją stopniowo w drugiej połowie XX th wieku , ale mimo to w niewielkim stopniu. Mieszana hodowla zwierząt gospodarskich (w tym bydło) / upraw zbóż stopniowo ustąpiła z lat 1960/1970 do podeszwy uprawie zbóż (pszenica, kukurydza). Handel, który kwitł do lat 60., stopniowo zanikał wraz z pojawieniem się supermarketów i zmianą nawyków konsumpcyjnych. (W latach 60. było 9 sklepów spożywczych, 4 rzeźników, 10 kawiarni, 3 hotele-restauracje, 3 mechaników, 4 piekarnie, 3 fryzjerów, 1 księgarnia, 3 sklepy z narzędziami, 3 sklepy odzieżowe itp., a nawet fabryka tekstylna). Wiele sklepów, zwłaszcza spożywczych, zniknęło z miasta na przestrzeni lat, podobnie jak rynek na Place Saint-Clair, który wciąż tętnił życiem i był odwiedzany na początku lat 70. Oferta handlowa miasta jest obecnie ugruntowana, głównie ze sklepami w rue Jean Moulin i rue de Dreux. W mieście znajduje się również supermarket, a także minimarket i prowadzi swój rynek przy rue de Dreux. W latach 80. nastąpiła industrializacja, która następowała stopniowo od lat 60. i 70., wraz z utworzeniem strefy przemysłowej i powstaniem różnych firm.
Châteauneuf znajduje się również niedaleko obszarów zatrudnienia Chartres i Dreux . Położone mniej niż 30 km na wschód od Châteauneuf, Chartres jest centrum najważniejszego klastra konkurencyjności we Francji, Doliny Kosmetycznej z 550 firmami i 47 000 miejsc pracy. Dreux, położone mniej niż 30 km na północ od Châteauneuf, znane jest z wielu firm związanych z przemysłem farmaceutycznym.
W 2008 roku średni dochód gospodarstwa domowego podatku wynosiła 16 393 € , umieszczając Châteauneuf do 20,220 e rankingu spośród 31 604 miast z ponad 50 gospodarstw domowych we Francji metropolitalnej.
Współczynnik aktywności zawodowej w 2008 r. wyniósł 60,1% w grupie wiekowej 15-24 lata, 91,2% w grupie wiekowej 25-54 lata i 35,1% w grupie wiekowej 55-64 lata.
Podział ludności aktywnej zawodowo według kategorii społeczno-zawodowych (spis powszechny 2008-1999)
Rolnicy |
Rzemieślnicy, handlowcy, liderzy biznesu |
Menedżerowie, zawody intelektualne |
Zawody średniozaawansowane |
Pracowników | Pracownicy | |
---|---|---|---|---|---|---|
2008 | 1,08% | 5,05% | 2,89% | 20,21% | 32,13% | 38,63% |
1999 | 1,44% | 6,47% | 5,03% | 16,19% | 31,65% | 39,21% |
Źródła danych: INSEE |
Podział miejsc pracy według dziedziny działalności (spis powszechny 2008-1999)
Rolnicy | Przemysł | Budowa |
Handel transport różne usługi |
Administracja publiczna ucząca działania społeczne |
|
---|---|---|---|---|---|
2008 | 1,9% | 18,9% | 14,0% | 42,1% | 23,1% |
1999 | 2,6% | 22,0% | 8,2% | 35,5% | 31,7% |
Źródła danych: INSEE |
Ocalała po zniszczeniu twierdzy w 1591 roku kaplica zamkowa stała się kościołem parafialnym. Była to ważna pielgrzymka regionalna ( kaplica Notre-Dame-du-Pasme ). Kult ten, bardzo rozpowszechniony we Włoszech, rozwinął w Thymerais lord Châteauneuf z gałęzi książąt Mantui .
We wnętrzu znajduje się malowana drewniana rama w kształcie odwróconego kadłuba, kilka witraży wyprodukowanych przez warsztaty Lorin w Chartres, a także kopia Zmartwychwstania holenderskiego artysty Van Loo .
W czasie rewolucji kościół otrzymał w celu ich ochrony kilka mebli z opactwa Saint-Vincent-aux-Bois w Saint-Maixme-Hauterive , dziś zaliczanych do zabytków jako obiekt:
Starą dzwonnicę zbudowaną na nawie głównej zastąpiono w 1864 r. obecną, uszkodzoną w wyniku bombardowań w 1940 r. i odrestaurowaną w 1952 r.
Na zewnątrz.
Wnętrze
Ofiarowanie Maryi w świątyni , Nicolas Lorin, 1874.
Maryja i Dzieciątko Jezus , Charles Lorin et Cie , 1930.
Krzesło do głoszenia.
Statua św. Wincentego Ferriera.
Posąg św. Jakuba Większego.
Kaplica znajduje się w pobliżu bramy Tabarin Most (Thimert) i przeznaczony jest do Saint Thomas Becket arcybiskupa Canterbury (Canterbury). Został zbudowany z kamienia krzemiennego i pokryty płytkami z 1189 r. przez Édouarda Grina. Poza obwarowaniami musiała przechodzić różne oblężenia, które miasto Châteauneuf musiało przy różnych okazjach wspierać, co doprowadziło do bardzo poważnych zniszczeń wymagających całkowitej renowacji.
Kaplica ta została zamknięta dla kultu w 1789 roku i sprzedana jako własność narodowa . Nadal jest w domenie prywatnej.
Zamek motte ChâteauneufPołożony przy rue de la Lune, niedaleko kościoła, kopiec ziemi zwany przez Castelneuvienów „Butte” jest w rzeczywistości kopcem zamkowym . To właśnie na tym wyniesionym przez człowieka wzniesieniu około 1058 r. zbudowano pierwszy zamek Châteauneuf-en-Thymerais, aby obserwować okolicę pokrytą wówczas lasem. Motte de Châteauneuf zachował swój średniowieczny profil , co jest dość rzadkie. Na dnie motte, w części zachodniej, zachował się niewielki fragment rowów.
Zrównany kopiec zamku ThimertaOdkryte w lipcu 1998 roku przez archeologię lotniczą ślady motte znajdują się w miejscowości Thimert, kilka metrów od granic Châteauneuf (zjazd Châteauneuf, po prawej stronie na drodze w kierunku Bigeonette przez miejsce zwane Źródłem). niewątpliwie piłka korzeń, który został zajęty przez Wilhelma, księcia Normandii, był w 1058 i który oblegał króla Francji, Henryka i st aby spróbować usunąć. Armia królewska oblegających Thimert jeszcze kiedy król Henryk I st zmarł w Dreux 4 sierpnia 1060. Został zrównany nie wpaść w ręce wroga.
Basen PajoterieNa skraju lasu, po prawej stronie na D 928, która łączy Chateauneuf z Dreux (rue Emile-Vivier), przy wyjeździe z Châteauneuf, zacieniona posiadłość jest przypisana do parku sportowego z podgrzewanym basenem, który został na stałe zamknięty od 2012 roku stadion i korty tenisowe.
Las państwowyNational Forest of Châteauneuf rozciąga się na prawie 1743 hektarów w samym sercu zbóż płaskowyżu Thymerais pomiędzy terroirs w dolinie Eure i Perche. Jest byłą las królewski, który ma botanicznej bogactwo i dwie piramidy ( XVIII th century) znajdujący się Rond de France i Rond Króla. Jest prawdopodobne, że budynki te służyły jako kamienie milowe i punkty zbiórki do polowań z psami w ramach Ancien Regime.
Istnieje 24- kilometrowa trasa rowerowa z Châteauneuf do doliny Blaise przez wioski Saint-Ange-et-Torçay, Saint-Jean-de-Rebervilliers i Fontaine-les-Ribouts.
Zarządzany przez Państwowy Urząd Leśnictwa (ONF), powstał w wyniku zjednoczenia starego lasu królewskiego, różnych lasów należących do zakonników oraz przejęcia w 1965 roku Bois de Jaudrais. Wykorzystywany jest głównie do produkcji tarcicy różnych gatunków drewna liściastego, z których głównym gatunkiem jest dąb.
Ścieżka rzymskaDroga D 138, która dziś w lesie wyznacza północną granicę miasta z Saint-Jean-de-Rebervilliers , biegnie wzdłuż starej rzymskiej drogi łączącej Chartres z Condé-sur-Iton .
Widok wykonany na Place Saint-Clair przed 1936 rokiem.
Las Châteauneuf na drodze do Dreux.
Na herbie miasta widnieje : vert z zamkiem ze srebra, naczelnik uszyty z lazuru ozdobiony trzema złotymi liliami. Herb miasta nadała Joanna d'Albret, która zarządzała miastem w okresie mniejszości Henryka IV .
|
---|