Brassicaceae

• Brassica oleracea  : kapusta pastewna ,
• Brassica napus  : rzepak paszowy , brukiew
• Brassica rapa subsp. rapa  : rzepa pastewna, czółenko ,
• Raphanus sativus  : rzodkiew pastewna .

• Aubrieta ,
• Alyssum ,
• Iberis ,
• Matthiola longipetala  : pachnący malurnik ,
• Parrya .

Niektóre dzikie rodzaje

• Alliaria , sojusznik,
• Cakile , rukola morska i crambe , kapusta morska , dwie rośliny z brzegów morza,
• Capsella , w szczególności torebka pasterska capsella,
• Cardamine , zioło Saint-Georges (Meadowsweet),
• Cochlearia , oficjalny ślimak ,
• Pringlea , kapusta kergueleńska ,
• Rorippa , Rorippa Columbiae .
• Sisymbrium

Używa

Wyizolowano i zidentyfikowano ponad 120 różnych glukozynolanów w kolejności botanicznej Brassicales , głównie u Brassicaceae. Związki te są substancjami rezerwowymi azotu i siarki dla rośliny, w szczególności do syntezy aminokwasów w przypadku niedożywienia. Obecny w wakuoli z komórki roślinnej , są katalizowane przez działanie na endogennego enzymu ( myrozynazy obecnego w cytoplazmie) podczas rozkładu rośliny. Następnie są przekształcane w glukozę, siarczany, tiocyjaniany i izotiocyjaniany, które mają mniej lub bardziej ostry smak. Pierwsze obserwacje dotyczące unikalnych właściwości glukozynolanów i izotiocyjaniany (znane pod pojęciem olejek musztardowy) są zgłaszane na początku XIX th  wieku, jak wyniki starań aby zrozumieć pochodzenie chemiczny nasion gorczycy gryzący. Izotiocyjaniany i tiocyjaniany to toksyczne i lotne cząsteczki, które opuszczają komórkę przez pęknięcia w ścianie komórkowej . Produkcja tych bioaktywnych związków uczestniczy w obronie roślin przed roślinożercami  : odpychaniu fitofagów, działaniu grzybobójczym, bakteriobójczym i owadobójczym. Z drugiej strony są atrakcyjne dla nielicznych roślinożerców zdolnych do ich asymilacji, które w związku z tym wyspecjalizowały się w poszukiwaniach krzyżowców. Rozwój ten doprowadził do „  wyścigu zbrojeń  ”, w którym Crucifers koncentruje jeszcze więcej glukozynolanów, co jest początkiem pikantnego smaku past przyprawowych (gorczyca, wasabi i korzeń chrzanu, zawierający sinigrynę jako główny glukozynolan ), ale także rozwój, od końca XX wieku odmian rzepaku pozbawionych kwasu erukowego (toksyczny) i glukozynolanów ( szkodliwe działanie goitrogenne w paszach dla zwierząt).

Zdrowie

Izotiocyjaniany należą do skutecznych środków chemoprewencyjnych i antymutagennych , antyoksydantów.

Leczniczy

Izotiocyjaniany z różnych roślin z tej rodziny mają właściwości pobudzające, trawienne, antyseptyczne i wykrztuśne ( mukolityczne ).

jedzenie

80% żywności pochodzenia roślinnego zapewnia tylko 17 rodzin botanicznych , z których główne to Poaceae (trawy), bobowate (rośliny strączkowe) i Brassicaceae

Większość Brassicaceae, nawet dzikiego, są jadalne (liście, łodygi kwiatów, jest zużywana w niewielkich ilościach, ponieważ siarkę esencje są drażniące, nawet rubefacient i pęcherzy ), z wyjątkiem fałszywego lak lub Wallflowers od potencjalnie niebezpiecznych ściany (obecność glikozydów kardiotoksycznego ) , chociaż nie wydaje się, aby spowodowały poważne wypadki. Ich smak jest zbyt gorzki, aby chcieć je spożywać w dużych ilościach.

Kosmeceutyki

Kilka roślin Brassicaceae jest stosowanych w kosmeceutykach  ( fr ) . Niektóre dostępne w handlu produkty dermonutrition zawierają wśród swoich składników ekstrakt z roślin krzyżowych (olej lniankowy , ekstrakt z rzeżuchy ).

Aspekty zdrowotne

Brassicaceae są pasożytami lub zjadane przez wiele fitofagów ( lekarzy ogólnych lub specjalistów), w tym mszyce, larwy motyli (w szczególności piéridy ) i diptera, z których niektóre stanowią główne „  szkodniki  ” rolnicze. Jest to jeden z powodów, dla których GMO zostały wyprodukowane w tej rodzinie, z ryzykiem przeniesienia genów odporności na dzikich krewnych, którzy mogą stać się „  super chwastami  ” odpornymi na swoich naturalnych drapieżników .

Stosowanie odmian odpornych na patogeny jest często ograniczone innymi cechami, takimi jak plon lub jakość, które nie odpowiadają oczekiwaniom producentów, handlu lub konsumentów. Postępujący zakaz fumigantów zachęca do badań nad biologicznymi metodami zmniejszania liczby patogenów, szkodników i nasion chwastów w glebie. Biofumigation opiera się na wykorzystaniu roślin bogatych w glukozynolanów, szczególnie krzyżowych.

Główne cechy

Zmięte liście lub kwiaty wydzielają ostry, siarkowy zapach podobny do wierzchołków kapusty, rzodkiewki lub rzepy.

Aparatura wegetatywna

Są to rośliny zielne , czasem trochę zdrewniałe u nasady, jak u pospólki , z korzeniem palowym , proste lub rozgałęzione, czasem spuchnięte. Liście są zwykle naprzemiennie, po spiralnej filotaksji lub całkowicie podstawne (ułożone w rozetkę podstawową i często lire-pinatyfid ). Bez przylistków mają całe proste ostrze, często klapowane lub wcięte. Acaulie jest stosunkowo częste. Łodygi są często pokryte różnymi jednokomórkowymi włoskami i wielokomórkowymi trichomami gruczołowymi , przy czym rodzaj włochatości jest jednym z kryteriów określania.

Układ rozrodczy

Najczęściej kwiatostan jest zasadniczo wolny grono czasami kondensacji fałszywym baldachu lub corymb ( Iberis ), najczęściej bez wypustkami (ewolucyjny utrata). Często pachnący i zwykle jasny kwiatostan przyciąga owady. Istnienie nektarników wzmacnia ten charakter entomofilii . Wyjątkowo przy braku owadów może dojść do samozapłodnienia ( Subularia  (en) ). Kwiatostan kwiaty nosi zazwyczaj biseksualne , actinomorphic , heksacyklicznej i tetrame- . Dialysepal kielicha składa się z dwóch cykli dwóch działkami rozmieszczonych w dwóch krzyżowy pary (w czterech liściastych działkami ). W corolla tworzy okółek czterech wolnych płatków, liściastych, czasami nierówne lub zmniejszeniu lub zerowych, w kształcie krzyża, a więc ich dawna nazwa „  Crucifères  ” (od łacińskiego Ferre crucem „portier en croix”) przez Antoine- Laurent de Jussieu w 1789 roku androecium anisostemone , dialystemone , anisodynam i tetradynam składa się z sześciu pręcików z podłużnym rozejścia (dwa cykle czterech dużych wewnętrznych extrorsal pręcików i dwa małe zewnętrzne introrsal pręcików ). Towarzyszą mu cztery gruczoły nektaroniczne (nektarniki dyskretne lub pierścieniowe) o różnej liczbie, kształcie i położeniu. Ostatnie odpowiada cyrkulację gynoecium utworzonej przez dwa skondensowane słupków o najwyższej Lodówki jajnika (ale zazwyczaj bilocular ponieważ jest podzielony przez „fałszywego strefy”, w replum), z fuzji stylów i dwupłatowy czwarty dolny ząb i trwałego stygmatów . Zawiera kampylotroficzne , bitegmiczne komórki jajowe z łożyskiem ciemieniowym. Zapylanie odbywa się za pomocą entomogamii . Self-zapylanie często pojawia się, gdy warunki pogodowe są złe, a w tym przypadku, kwiaty, które nie otwarty, wyginać ku ziemi: Corolla zamyka się pod koniec kwitnienia i płatków rosną pylniki przeciwko stygmatyzacji. Suchych owoców z pękania septifrage dwóch zaworów, jest łuszczyn (wydłużony i spłaszczony kapsułkę dwa przedziały rozdzielone przegrodą fałszywego) lub silicle (jeżeli długość nie jest 3 razy większa niż szerokość) często spłaszczone. Łuszczynka czasami pozostaje niekłusząca, tworząc niełupek, jeśli owocem jest monosperma (rodzaj Isatis ) lub lemienną łuskę, jeśli owoc dzieli się na poprzeczne artykuły niełupkowate ( Raphanus L.). W zależności od rodzaju, spłaszczenie łuski może następować równolegle do przegrody (zastawki szerokie i płaskie, szeroka przegroda; łuski określane jako „latiseptées”) lub prostopadle do przegrody (zastawki stępione, wąska przegroda; krzemionki określane jako „angustisepsa ”). Owoc zawiera nasiona w jednym lub dwóch rzędach, z brakiem lub bardzo zredukowaną zawartością białka.

Strąki roślin Brassicaceae są zwieńczone mniej lub bardziej rozwiniętym, a czasem spłaszczonym „dziobem”, co odpowiada transformacji stylu i sterylnej górnej części jajnika podczas dojrzewania owocu. Jego wygląd jest użyteczną cechą w diagnostyce różnych rodzajów i gatunków, ale to określenie jest często delikatne, ponieważ łuszczyny i krzemule można obserwować w tym samym rodzaju lub w podobnych rodzajach na podstawie innych cech.

• Pojedyncze skupisko czerwonej trawy

• Corymb u Iberis umbellata

Brassicoids

• Zwykle są to rośliny zielne o kształcie rozety
• Liście przeważnie naprzemienne i pozbawione przylistków.
• Charakterystyczne kwiaty z czterema płatkami ułożonymi w krzyż. Skład kwiatu jest niezmienny, z kilkoma wyjątkami: 4 działkami, 4 płatkami, 6 pręcikami, w tym 2 krótsze, oraz słupkiem dilokularnym. Androecium powstaje w wyniku silnego środkowego ucisku kwiatu, co spowodowało utratę i przemieszczenie wielu środkowych pręcików.
• Kwiatostan klaster ( grono )
• Charakterystyczne owoce: łuszczyn lub silicule, ogólnie dehiscent , jednakże z wielkimi zmianami w kształcie.

Capparoidea

Cleomoidea

Uwagi i odniesienia

1. (w) D.Gledhill, The Names of Plants , Cambridge University Press,2008( czytaj online ) , s.  76
2. Lucien Guyot, Pierre Gibassier, Nazwy roślin , Presses Universitaires de France,1960, s.  51.
3. (w) Surinder Kumar Gupta, Biologia i hodowla roślin krzyżowych , CRC Press,2016( czytaj online ) , s.  162.
4. (en) Barbara Ann Halkier i Jonathan Gershenzon, „  Biology and biochemistry of glucosinolates  ” , Annual Review of Plant Biology , vol.  57,2006, s.  303-333 ( DOI  10.1146 / annurev.arplant.57.032905.105228 ).
5. (de) E. Schnug, „Bestimmung des Gesamtglucosinolatgehaltes in vegetativen Pflanzenteilen durch quantitative Analyze enzymatisch freisetzbaren Sulfates”, Fresenius Z. Anal. Chem., 330, 1988, str. 50-55
6. (de) P. Matile, „Die Senfölbombe”: Zur Kompartimentierung des Myrosinasesystems, Biochem. Physiol. Pflanzen , 175, 1980, s. 722-731.
7. (w) SS Hecht, „  Hamowanie kancerogenezy przez izotiocyjaniany  ” , Drug Metab Rev , Vol.  32, n kość  3-4,2000, s.  395-411 ( DOI  10.1081 / DMR-100102342 ).
8. (w) Alessio Papi i in., „  Cytotoxic and Antioxidant Activity of 4-Methylthio-3-butenylizothiocyanate from Raphanus sativus L. (Kaiware Daikon) Sprouts  ” , J. Agric. Food Chem. , vol.  56, n o  3,2008, s.  875–883 ( DOI  10.1021 / jf073123c ).
9. François Couplan , Eva Styner , Przewodnik po jadalnych i toksycznych dzikich roślinach , Delachaux i Niestlé,1994, s.  353
10. Jean Bruneton, Farmakognozja, fitochemia, rośliny lecznicze , wyd. Tec & Doc, 1999, s. 203
11. (w) Kathy J. Willis, Raport o stanie roślin na świecie. 2017 , Królewskie Ogrody Botaniczne , Kew, s. 8, 2017 ( ISBN  978-1-84246-647-6 ) .
12. "Rośliny te, spożywane w zbyt dużych ilościach, działają drażniąco, nawet powodując wydzielanie rubin i powstawanie pęcherzy, i mogą powodować poważne zaburzenia żołądkowo-jelitowe" . Por. François Couplan , Przewodnik żywieniowy dla roślin dzikich i uprawnych , Delachaux i Niestlé,2011, s.  92.
13. François Couplan , Taste wild plants , Editions Ellebore,2007, s.  133
14. Sabine Montaut, Patrick Rollin, Gina Rosalinda De Nicola, Arnaud Tatibouët, „Bioaktywne  związki roślin krzyżowych: dobroczynny wkład w nasze codzienne życie  ”, Phytotherapie , vol.  10, n o  6,Grudzień 2012, s.  343 ( DOI  10.1007 / s10298-012-0740-z ).
15. (w) Anne Louise Gimsing John A. Kirkegaard, „  Glukozynolany i biofumigacja: los glukozynolanów i ich produkty hydrolizy w glebie  ” , Phytochemistry Reviews , vol.  8, N O  1,styczeń 2009, s.  299–310.
16. Elpel, Thomas J. , Botany in a Day: the patterns of plant identification method: a zielarska roślina terenowa przewodnik po rodzinach Ameryki Północnej ( ISBN  978-1-892784-35-3 i 1-892784-35-1 , OCLC  847837229 , czytaj online )
17. Odnosi się do arkusza pennatifide lub pennatiséquée, którego płat końcowy, zaokrąglony, jest znacznie większy niż pozostałe.
18. (i) O. Appel, IA Al Shehbaz "Cruciferae" w Kubitzki K. Bayer C wyd. Rodziny i rodzaje roślin naczyniowych , 2003, s. 75-174
19. „  Brassicaceae family  ” , na [plants-botanique.org] ( sprawdzono w maju 2018 r. )
20. (w) RC Rollins, UC Banerjee, "Trichomes" in Studies of the Cruciferae , Vaughan, JGMacLeod, AJJones BMG eds, The biology and chemistry of the Cruciferae, Academic Press, 1976, str.145-166
21. Encyclopædia universalis , Encyclopædia universalis Francja,1968, s.  177.
22. Słupek podniesiony przez gynofor w grupach podstawowych.
23. Henk de Wit , Rośliny świata , Hachette,1963, s.  244
24. Philippe Jauzein, Olivier Nawrot, Flore d'Île-de-France. Klucze określania, taksonomia, statuty , Editions Quae,2013, s.  247
25. (w) Louis Philippe De Craene Ronse, „  Rozwój kwiatowy i anatomia Pentadiplandra (Pentadiplandraceae): kluczowy rodzaj w identyfikacji kwiatowych trendów morfologicznych w rdzeniu Brassicales  ” , Canadian Journal of Botany , tom.  80 N O  5,2002, s.  443 ( DOI  10.1139 / b02-021 ).

Zobacz też

Bibliografia

• (en) IA Al-Shehbaz, MA Beilstein, EA Kellogg, „  Systematics and phylogeny of the Brassicaceae (Cruciferae): an overview  ” , Plant Systematics and Evolution , tom.  259, n kości  2-4,lipiec 2006, s.  89–120 ( DOI  10.1007 / s00606-006-0415-z )

Powiązane artykuły

• Przepuklina krzyżowa
• Słowniczek botaniki

Linki zewnętrzne

• (en) Odniesienie Belles fleurs de France  : Brassicaceae
• (en) Odniesienie Belles fleurs de France 2  : Brassicaceae
• (en) Flora odniesienia Chin  : Brassicaceae
• (en) Odniesienie do katalogu Madagaskaru  : Brassicaceae
• (en) Flora odniesienia Chile  : Brassicaceae
• Odniesienie Tela Botanica ( metro we Francji ): Brassicaceae
• (en) Referencyjny projekt sieciowy Tree of Life  : Brassicaceae
• (fr + en) Numer referencyjny ITIS  : Brassicaceae (+ wersja angielska )
• (en) Numer referencyjny NCBI  : Brassicaceae (w tym taksony )
• (en) Odniesienie okrytozalążkowych Filogeneza WWW  : Brassicoideae ( + lista rodzajów w Kew Gardens )
• (en) Odniesienie do DELTA Angio  : Brassicaceae Zobacz także Capparaceae , Cleomaceae .