Ai-cham ʔai 33 tɕam 22 | |
Kraj | Chiny |
---|---|
Region | Prowincja Guizhou |
Liczba głośników | 2300 (w 1991) |
Klasyfikacja według rodziny | |
|
|
Kody języków | |
ISO 639-3 | aih |
IETF | aih |
Mieć-cham (wymawiane lokalnie / ʔai 33 tɕam 22 /, chiński :锦 ; pinyin : ) to język Tai Kadai używany w prowincji Guizhou , w Republice Chińskiej Republiki Ludowej .
Ai-cham jest używany przez ludzi o tym samym nazwisku, którzy mieszkają w dziesięciu wioskach gmin Diwo i Boyao, obie położone w dystrykcie Libo , przyłączonych do autonomicznej prefektury buyei i miao Qiannan w prowincji Guizhou.
Ai-cham żyją w kontakcie w Xian Libo z Mak i Bouyei , ale w oddzielnych wioskach. Małżeństwo między trzema grupami jest możliwe. Bouyei , który jest językiem Tai-Kadai jak mak i nie-cham, jest powszechnie stosowany w komunikacji między członkami tych trzech wspólnot. Wpływ bouyei jest silny, ponieważ Ai-cham nie mają własnego folkloru muzycznego i nie śpiewają piosenek bouyei.
Ai-cham jest jednym z języków Kam-sui , jednej z podgrup języków Tai-Kadai .
Tabele przedstawiają fonemy ai-cham mówione we wsi Doucun w gminie Boyao (播 尧).
Samogłoski to:
Poprzedni | Centralny | Tylny | |
---|---|---|---|
Zamknięte | i [ i ] ɿ [ ɿ ] | ɯ [ ɯ ] u [ u ] | |
Średni | e [ e ] | ə [ ə ] | o [ o ] |
Otwierany | a [ a ] |
spółgłoski to:
Ai-cham Boyao to język tonalny , z 7 tonami. Dźwięki 7 i 8 pojawiają się tylko w sylabach zamkniętych, zakończonych spółgłoskami p , t i k .
Twój | Wartość | Przykład | Tłumaczenie |
---|---|---|---|
1 | 13 | od 13 | oko |
2 | 31 | kwəi 31 | wodny bawół |
3 | 33 | nam 33 | woda |
4 | 53 | vi 53 | Marka |
5 | 24 | tɕai 24 | jajko |
7 | 55 | phjaːt 55 | krew |
8 | 31 | tjet 31 | spotykać się |